16 lutego 2016 r. Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia “Planu na rzecz odpowiedzialnego rozwoju” (Plan Morawieckiego). Dokument ten wyznacza główne kierunki i priorytety polityki gospodarczej rządu. Opiera on rozwój o pięć głównych filarów:

• reindustrializacja (wspieranie istniejących i rozwijanie nowych przewag konkurencyjnych i specjalizacji polskiej gospodarki),
• rozwój innowacyjnych firm (budowa przyjaznego otoczenia dla firm i systemu wsparcia innowacji),
• kapitał dla rozwoju (więcej inwestycji i budowanie oszczędności Polaków),
• ekspansja zagraniczna (wsparcie eksportu i inwestycji zagranicznych polskich firm, reforma dyplomacji ekonomicznej, promowanie polskich marek),
• rozwój społeczny i regionalny (m.in. reforma szkolnictwa zawodowego, włączenie obszarów wiejskich i małych miast w procesy rozwojowe).

Wśród celów Planu Morawieckiego (w perspektywie do 2020 r.) wymienia się:

• wzrost inwestycji do poziomu ponad 25% PKB,
• wzrost udziału nakładów na B+R do poziomu 2% PKB,
• wzrost liczby średnich i dużych przedsiębiorstw do ponad 22 tys.,
• więcej polskich bezpośrednich inwestycji zagranicznych (wzrost o 70%.),
• wzrost produkcji przemysłowej wyższy od wzrostu PKB,
• PKB per capita Polski na poziomie 79% średniej unijnej.

Rozwinięciem i operacjonalizacją Planu Morawieckiego jest przyjęta przez Radę Ministrów 14 lutego 2017 r. Strategia na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju.

Strategia określa podstawowe uwarunkowania, cele i kierunki rozwoju kraju w wymiarze społecznym, gospodarczym, regionalnym i przestrzennym w perspektywie roku 2020 i 2030. SOR przedstawia nowy model rozwoju – rozwój odpowiedzialny oraz społecznie i terytorialnie zrównoważony. Zakłada on odchodzenie od dotychczasowego wspierania wszystkich sektorów/branż na rzecz wspierania sektorów strategicznych, mogących stać się motorami polskiej gospodarki. 

Najważniejszym zakładanym rezultatem będzie zwiększenie przeciętnego dochodu gospodarstw domowych do 76-80% średniej UE do roku 2020, a do roku 2030 r. zbliżenie do poziomu średniej UE, przy jednoczesnym dążeniu do zmniejszania dysproporcji w dochodach między poszczególnymi regionami.

W Strategii założono, że stopa inwestycji wzrośnie w roku 2020 do poziomu od 22% do 25% (względem 20,1% w roku bazowym 2015). Założeniem na rok 2030 jest utrzymanie poziomu 25%.

Według najnowszych dostępnych danych Głównego Urzędu Statystycznego, stopa inwestycji w gospodarce narodowej spadła z 20,1% w roku 2015 do 18,1% w roku 2016. 

Z kolei według danych Eurostatu, stopa inwestycji w Polsce wynosiła 20,08% PKB w roku 2015, po czym spadła w 2016 do poziomu 18% i dalej do 17,72% PKB w roku 2017. Według Eurostatu stopa inwestycji w Polsce w 2017 roku spadła do najniższego poziomu w historii pomiarów (czyli od roku 2000). Spośród państw unijnych wyprzedzaliśmy jedynie Grecję, Portugalię, Wielką Brytanię i Włochy.

Bazując z kolei na danych OECD i biorąc pod uwagę wartość PKB Polski (1 190 361 mln USD) oraz nominalne nakłady na inwestycje (216 456 mln USD) za 2018 rok, możemy wyliczyć, że nakłady na inwestycje w ubiegłym roku stanowiły około 18,18% PKB. W dalszym ciągu jest to wynik poniżej wyniku bazowego z 2015 roku. 

Krzysztof Bosak trafnie diagnozuje, że wśród priorytetów Planu Morawieckiego wymieniono wzrost stopy inwestycji do 25% PKB. Ma on również rację odnośnie stanu faktycznego, gdyż najnowsze dane Głównego Urzędu Statystycznego, Eurostatu i OECD potwierdzają, że stopa inwestycji w Polsce oscyluje wokół 18%. Zgodnie z tym, uznajemy jego wypowiedź jako prawdziwą.