Czym jest przyjęta przez prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego Deklaracja LGBT+?

 „Warszawska Polityka Miejska Na Rzecz Społeczności LGBT+” (Deklaracja LGBT+) jest dokumentem, który powstał z inicjatywy i na podstawie programu samorządowego Stowarzyszenia Miłość Nie Wyklucza zajmującego się sprawami społeczności LGBT+ w Polsce we współpracy z czterema innymi warszawskimi organizacjami LGBT: Lambda Warszawa, Kampanią Przeciw Homofobii, Fundacją Trans-Fuzja oraz Fundacją Wolontariat Równości.

Deklaracja zakłada realizację postulatów dla społeczności LGBT+:

● W obszarze bezpieczeństwa: reaktywacja hostelu interwencyjnego dla osób LGBT+ będących w trudnej sytuacji życiowej, zmuszonych do opuszczenia domu, stworzenie miejskiego mechanizmu zgłaszania i monitorowania przestępstw wynikających z homofobii i transfobii, jak też wzmocnienie działań antyprzemocowych w szkołach (między innymi poprzez wprowadzenie do szkół funkcji „latarnika” – nauczycieli lub pedagogów oddelegowanych do monitoringu sytuacji uczniów LGBT+ w szkołach podstawowych i średnich).

● W dziedzinie edukacji: edukacja antydyskryminacyjna i seksualna zgodna ze standardami WHO, aktywne wspieranie nauczycieli, jak i otwartość na inicjatywy III sektora dotyczące spraw społeczności.

● W obszarze kultury i sportu: patronat prezydenta miasta nad Paradą Równości, stworzenie centrum kulturowo-społecznościowego dla osób LGBT+, wsparcie klubów sportowych skupiających osoby LGBT+.

● W obszarze pracy: podpisanie Karty Różnorodności i współpraca z pracodawcami przyjaznymi osobom LGBT+.

● W obszarze administracji: rozszerzenie stosowania klauzul antydyskryminacyjnych w umowach z kontrahentami miasta.

Deklaracja zakłada również powołanie w strukturach urzędu Pełnomocnika Prezydenta m.st. Warszawy ds. Społeczności LGBT+. 

Jak podkreśla Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza:

Deklaracja ma charakter uroczystego, politycznego zobowiązania prezydenta wobec warszawskiej społeczności LGBT+, jest rozpoznaniem obecności i najbardziej palących potrzeb społeczności.

Deklaracja jest obietnicą realizacji w trakcie kadencji 2018-2023 konkretnych działań przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy. Deklaracja, słowami prezydenta, »zaczyna proces realizacji rozwiązań«. Realizacja deklaracji będzie odbywać się we współpracy ze społecznością LGBT+ i organizacjami LGBT+.

Stanowisko Episkopatu ws. Deklaracji

Krytyczną pozycję wobec faktu przyjęcia Deklaracji przez prezydenta Warszawy przyjęli polscy biskupi. W Stanowisku Konferencji Episkopatu Polski w sprawie tak zwanej Karty LGBT czytamy między innymi:

Różnica płci, chciana przez Boga, stanowi podstawę małżeństwa i zbudowanej na nim rodziny, będącej podstawową komórką społeczeństwa. Proponowane alternatywne wizje człowieka nie liczą się z prawdą o ludzkiej naturze, a odwołują się jedynie do wymyślonych ideologicznych wyobrażeń. Nie tylko są całkowicie obce europejskiej cywilizacji, ale – gdyby miały stać się podstawą normy społecznej – byłyby zagrożeniem dla przyszłości naszego kontynentu. Karta proponuje szereg działań o charakterze promującym środowiska homoseksualne bądź inicjatyw stygmatyzujących w wymiarach społecznych osoby wyznające inny światopogląd lub religię. Innymi słowy, chociaż zakłada przeciwdziałanie dyskryminacji, to jednak sprzyja dyskryminacji innych.

Zdaniem KEP Deklaracja może posłużyć do implementacji „ideologii gender”:

W propagowanej Karcie nie chodzi tylko o stworzenie nowej przestrzeni dla ideologii gender, dla praw osób homoseksualnych, biseksualnych i transgenderycznych. Można się obawiać, że Karta wprowadzi do szkół program wychowania seksualnego w duchu ideologii gender, adresowany już do małych dzieci. Wychowanie to ostatecznie będzie prowadziło do brutalnego zapoznawania dziecka z anatomią i fizjologią sfery seksualnej, z technikami osiągnięcia zadowolenia płciowego, a w dalszej kolejności technik współżycia cielesnego, poznania metod zapobiegania chorobom przenoszonym płciowo i »niechcianej« ciąży. Wychowanie to ma też na celu oswojenie dzieci z różnymi formami relacji płciowych, a więc nie tylko rodzicielskim związkiem mężczyzny i kobiety, ale także z zachowaniami samotniczo-ipsacyjnymi, biseksualnymi, homoseksualnymi, dezaprobaty płci w postaci różnych postaci transseksualizmu.

Biskupi, z rodzinami i środowiskami wyrażającymi sprzeciw wobec wspomnianej Karty, zwrócili się o „wycofanie budzących wątpliwości etyczne i prawne rozwiązań zawartych w tak zwanej Karcie LGBT”.

Stanowisko Rzecznika Praw Dziecka

W reakcji na przyjęcie Deklaracji Rzecznik Praw Dziecka Mikołaj Pawlak zwrócił się do Rzecznika Praw Obywatelskich Adama Bodnara z pismem „wzywającym do podjęcia w porozumieniu z nim działań zmierzających do ochrony prawa do wychowania dzieci przez ich rodziców zgodnie z własnymi przekonaniami”.

Stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich

W odpowiedzi na pismo Rzecznika Praw Dziecka Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar również przedstawił swoje stanowisko. Na wstępie zauważył, że „zawarta w piśmie argumentacja zdaje się opierać na rozpowszechnianych w internecie i mediach uproszczeniach, nie zaś na rzetelnych materiałach źródłowych”.

• Oficjalna strona Światowej Organizacji Zdrowia jako najnowsze opracowanie dotyczące edukacji seksualnej prezentuje publikację z 2018 roku „International technical guidance on sexuality education”, przygotowaną przez UNESCO przy współpracy z WHO. Nie zawiera ona cytowanych przez RPD treści.

• Standardy te nie zastępują przepisów prawa ani nie zawierają gotowego planu zajęć lekcyjnych, ale mają stanowić wskazówki dla decydentów oraz wymagają odpowiedniej i przemyślanej implementacji (ponieważ kwestia ta wzbudziła liczne kontrowersje i niejasności, RPO zwrócił się do WHO o wyjaśnienie co, w świetle dostępnych obecnie informacji i materiałów źródłowych należy uznać za aktualne standardy i wytyczne w obszarze edukacji seksualnej).

Zdaniem RPO warszawska deklaracja formułuje cele i kierunki dla działania władz samorządowych w obszarze ochrony praw osób LGBT+ i przeciwdziałania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową, w zakresie kompetencji samorządu terytorialnego.

Deklaracja LGBT+ stanowi ważny krok w stronę zapewnienia równego traktowania wszystkim obywatelom, a także wyraz wsparcia dla osób, w tym dzieci, które codziennie muszą mierzyć się z falą nienawiści i dyskryminacją ze względu na swoją orientację seksualną lub tożsamość płciową. Dlatego RPO z niepokojem przyjął, że te podstawowe dla demokratycznego państwa cele i założenia są w opinii Rzecznika Praw Dziecka »ideologią afirmowaną jedynie przez wąską grupę społeczną«, którą Deklaracja »narzuca ogółowi rodziców«.

Czym są „standardy WHO” w dziedzinie edukacji seksualnej?

W całej sprawie pojawiają się dwa opracowania dotyczące edukacji seksualnej i antydyskryminacyjnej przygotowane przez Światową Organizację Zdrowia. Problem stanowi jednak to, że treść Deklaracji odnosi sie bardzo ogólnie do „standardów WHO”, nie odwołując się do konkretnego dokumentu.

Największe kontrowersje środowisk przeciwnych Deklaracji budzi dokument „Standardy edukacji seksualnej w Europie. Podstawowe zalecenia dla decydentów oraz specjalistów zajmujących się edukacją i zdrowiem”, a dokładniej proponowana w nim „matryca edukacji seksualnej”.