W programie Prawa i Sprawiedliwości z 2014 roku w rozdziale III Rodzina została poruszona kwestia wynagrodzeń i płacy minimalnej w Polsce. Partia zwracała uwagę, że „praca zapewniająca godne i dostatnie życie musi być dobrem powszechnie dostępnym” oraz, że „bez dobrze wykształconych, zatrudnionych na stabilnych, zapewniających bezpieczeństwo, zasadach i godziwie wy- nagradzanych pracowników trwały rozwój gospodarczy, który uczyni z Polski prawdziwie kraj nowoczesny, nie jest możliwy”. W swoim programie Prawo i Sprawiedliwość zaznacza również, że systemowa zmiana podejścia do wzrostu płac stanowi konieczność oraz jest „kwestią sprawiedliwości społecznej, (…) bardzo istotnym elementem strategii pobudzania wyższego wzrostu i wychodzenia z pułapki średniego rozwoju, (…) kwestią cywilizacyjną, hamującą rozwarstwienie społeczeństwa i pogłębianie obsza- rów biedy w Polsce”. Powyższe było podstawą do złożenia obietnicy przyjęcia „paktu dla wzrostu wynagrodzeń”, który dążyć będzie do wprowadzenia zasady, że „płaca minimalna nie może być mniejsza niż 50% średniej płacy w gospodarce narodowej”.

Rada Ministrów pod kierownictwem premier Beaty Szydło, została powołana i zaprzysiężona przez prezydenta RP Andrzeja Dudę dnia 16 listopada 2015 roku. Należy zwrócić uwagę, że Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2016 roku zostało wydane 11 września 2015 roku, zatem jeszcze przez Radę Ministrów pod kierownictwem Ewy Kopacz. Rozporządzenie to zwiększało minimalne wynagrodzenie z 1750 zł do 1850 zł od 1 stycznia 2016 roku (Dz.U. z 2015 r., poz. 1385). W związku z tym, działania rządu Prawa i Sprawiedliwości rozpoczyna Rozporządzenie wydane dnia 9 września 2016 roku (Dz.U. z 2016 r., poz. 1456). Na mocy tego Rozporządzenia, minimalne wynagrodzenie od 1 stycznia 2017 roku wzrosło do 2000 zł. Kolejnym wydanym aktem prawnym zwiększającym minimalne wynagrodzenie (z 2000 zł do 2100 zł) było Rozporządzenie z dnia 12 września 2017 roku (Dz.U. z 2017 r., poz. 1747). Natomiast ostatnim aktem prawnym zwiększającym minimalne wynagrodzenie było Rozporządzenie z dnia 11 września 2018 roku (Dz.U. z 2018 r., poz. 1794). Rozporządzenie to wprowadziło od 1 stycznia 2019 roku minimalne wynagrodzenie w wysokości 2250 zł.

Płaca minimalna procentowo wzrosła w stosunku do roku poprzedniego odpowiednio: w 2017 roku o 8,1%, w 2018 roku o 5,0% i w 2019 roku o 7,1%. Z kolei zgodnie z komunikatami Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie ustalenia średniej płacy w gospodarce narodowej, w 2016 roku średnia płaca w gospodarce narodowej wynosiła 4047,21 zł, w 2017 roku 4271,51 zł, a w 2018 roku już 4585,03 zł.

Średnia płaca w gospodarce narodowej procentowo wzrosła w stosunku do roku poprzedniego odpowiednio: w 2017 roku o 5,5% i w 2018 roku o 7,3%. W 2015 roku płaca minimalna wynosiła 1750 zł, co stanowiło zarazem 44,87% średniej płacy w gospodarce narodowej. W 2016 roku płaca minimalna wynosiła 1850 zł i stanowiła 45,71% średniej płacy w gospodarce narodowej. W 2017 roku płaca minimalna wynosiła 2000 zł i stanowiła 46,82% średniej płacy w gospodarce narodowej. W 2018 roku płaca minimalna wynosiła 2100 zł i stanowiła 45,80% średniej płacy w gospodarce narodowej.

Tak więc pomimo stałego wzrostu płacy minimalnej, jej wysokość w porównaniu do średniej płacy w gospodarce narodowej pozostaje na stosunkowo zbliżonym poziomie. W porównaniu z początkiem rządów Prawa i Sprawiedliwości, do roku 2018, a więc najnowszych dostępnych danych, odnotowano wzrost rzędu jednego punkta procentowego. Aby płaca minimalna osiągnęła poziom 50% średniej płacy w gospodarce narodowej, w 2018 roku musiałaby ona wynosić około 2293 zł, a więc niemal 200 złotych więcej, niż wynosiła ona w rzeczywistości. W związku z powyższym, uznajemy obietnicę za niezrealizowaną.