W dniach 29, 30 stycznia 1998 roku w Poznaniu, po niespełna trzech miesiącach od objęcia Ministerstwa Edukacji Narodowej opublikowano pierwsze efekty pracy ministerstwa, którym była tzw. „żółta książeczka”, czyli koncepcja wstępna Reformy Systemu Edukacji, w której możemy na pierwszej stronie przeczytać słowa mówiące o jej przeznaczeniu, skierowane przez ówczesnego Ministra Mirosława Handke.

Czytamy: „Przedstawiamy do konsultacji założenia reformy systemu edukacji. Oczekujemy, iż w najbliższych tygodniach dojdzie do wielu publicznych debat na temat przedłożonych propozycji. Chcemy, aby ów szeroki dialog był podstawą spójnego, przejrzystego, akceptowalnego modelu polskiej edukacji…”

Również w tej publikacji został zawarty na stronie 14 wstępny harmonogram przeprowadzenia ogólnospołecznej debaty nad reformą edukacji, który planowany był na okres czasu od lutego do czerwca 1998 roku.

Następnym etapem prac, jak możemy przeczytać w książce Wojciecha Książka „Rzecz o reformie edukacji 1997-2001”, było opublikowanie w toku czteromiesięcznej publicznej dyskusji Projektu Reformy Systemu Edukacji tzw. „pomarańczowej książeczki” w Krakowie i Tarnowie 23-24 maja 1998 roku.

Ponownie we wstępie możemy przeczytać słowa, które potwierdzają przeprowadzenie konsultacji otwartych i ponowną zachętę do poddania pod dyskusję projektu reformy:

Również już sam wstęp zaznacza ogromną wpływ jaki na kształt projektu wywarły konsultacje z wieloma środowiskami:

Jednocześnie przeprowadzenie konsultacji potwierdzają publikacje Instytutu Spraw Publicznych:
„Uwagi i propozycje do projektu reformy edukacji” oraz „Monitorowanie reformy edukacji”.

Warto zaznaczyć, że żadne z wymienionych spotkań i konferencji nie miały charakteru zamkniętego.

W świetle powyżej przytoczonych faktów i dokumentów potwierdzających przeprowadzenie konsultacji społecznych wypowiedź Minister Edukacji Narodowej Anny Zalewskiej uznana jest za fałszywą.