Zgodnie z analizami Narodowego Banku Polskiego wskaźnik inflacji bazowej po wyłączeniu cen żywności i energii w czerwcu 2020 roku wynosi 4,1 proc. i jest najwyższy od końca 2001 roku, dlatego wypowiedź Janusza Piechocińskiego uznajemy za prawdę.

Inflacja bazowa 

Według Narodowego Banku Polskiego inflacja bazowa to ta część inflacji, która jest związana z oczekiwaniami inflacyjnymi i presją popytową oraz która jest niezależna od szoków podażowych. Z punktu widzenia banku centralnego najważniejsze wydają się być następujące cechy inflacji bazowej:

• przybliża średnio- i długookresowy trend wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w gospodarce,
• ilustruje tendencje zmian cen oczyszczone z silnych wahań periodycznych i sezonowych oraz powstałych na skutek szoków podażowych, które najczęściej mają charakter przejściowy,
• wskazuje na tę część inflacji, której związek z prowadzoną polityką pieniężną jest silniejszy niż w przypadku pozostałych części,
• jest przydatna w analizach (ex-post) kierunku i skali wpływu prowadzonej polityki pieniężnej na inflację,
• jej miary charakteryzują się na ogół mniejszą zmiennością w czasie niż wskaźniki inflacji CPI.

Inflacja bazowa w Polsce 

Wskaźnik inflacji bazowej jest obliczany przez Narodowy Bank Polski na podstawie danych GUS. W raporcie miesięcznym od 2001 roku można zaobserwować, jak ten wskaźnik zmieniał się na przestrzeni lat.

Janusz Piechociński posługuje się wskaźnikiem po wyłączeniu cen żywności i energii, który jest przedstawiony w 5. kolumnie tabelki przedstawionej przez NBP. Analizując ten wskaźnik, można zaobserwować, że najwyższą wartość miał w styczniu 2001 roku – 6,6 proc. W grudniu 2001 wyniósł 4,3 proc. i od tego momentu nigdy nie przekroczył tej wartości.
Najniższy wskaźnik, wynoszący -0,4 proc., zanotowano w czterech miesiącach 2016 roku: kwietniu, maju, lipcu i sierpniu. Od tego czasu wskaźnik oscylował między 0-2 proc. W lipcu 2019 roku wyniósł 2,2 proc. i systematycznie wzrastał, a w czerwcu 2020 roku wyniósł 4,1 proc.