Kontekst wypowiedzi

Podczas 40. posiedzenia Sejmu, które odbyło się 28 października 2021 roku, miała miejsce dyskusja nad obywatelskim projektem nowelizacji ustawy Prawo o zgromadzeniach. Projekt autorstwa fundacji Kai Godek, podpisany przez 140 tys. obywateli, zakłada, że celem zgromadzenia nie mogą być m.in.: kwestionowanie małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny, propagowanie rozszerzenia instytucji małżeństwa na osoby tej samej płci, propagowanie rozwiązań prawnych mających na celu uprzywilejowanie takich związków, propagowanie adopcji dzieci przez takie związki, propagowanie innej orientacji niż heteroseksualna, propagowanie płci jako bytu niezależnego od uwarunkowań biologicznych, a także promocja aktywności seksualnej nieletnich.

Przedstawiciel Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej Krzysztof Kasprzak rozpoczął swoją wypowiedź od wymieniania przykładów przestępstw pedofilskich z różnych krajów, popełnionych przez osoby homoseksualne. Następnie stwierdził, że u osób o orientacji homoseksualnej pedofilia zdarza się częściej niż wśród tych o orientacji heteroseksualnej, a „Geje chcą adoptować dzieci, żeby je molestować i gwałcić”. Wskazywać na to miałyby badania z lat 80. i 90. ubiegłego wieku.

Badania Freunda, Watsona i Ericksona

Badacze Kurt Freund i Robin Watson byli związani z organizacją Clarke Institute, która od lat 80. prowadziła badania dotyczące związków pedofilii z orientacją hetero- oraz homoseksualną.

Jak wskazują badacze: „Rozwój erotycznie preferowanej płci i wieku partnera nie są od siebie niezależne, a w przypadku pedofilii rozwój heteroseksualizmu lub homoseksualizmu jest spowodowany przez czynniki inne niż te, które wpływają na androfilię (męski homoseksualizm – przyp. Demagog) lub ginefilię (męski heteroseksualizm – przyp. Demagog)”. Innymi słowy, czynniki wpływające na rozwój pedofilii są różne od tych wpływających na rozwój preferencji płci osób dorosłych.

W artykule czytamy również, że „biorąc pod uwagę, że pedofilia nie występuje lub jest niezwykle rzadka u kobiet, można postawić hipotezę, że istnieje fizjologiczna podstawa pedofilii i że ten czynnik fizjologiczny zaburza rozwój preferencji płciowych, który występuje u osób, które preferują fizycznie dojrzałych partnerów seksualnych”.

Z kolei w badaniu opublikowanym przez Freunda i Watsona w 1989 roku obserwacji poddano mężczyzn homo- oraz heteroseksualnych preferujących fizycznie dojrzałych partnerów. Uczestnikom badania były wyświetlane slajdy osób zgodnych z ich preferencjami płci, ale w różnych przedziałach wiekowych. Ponadto na niektórych ze zdjęć modele i modelki byli ubrani, a na innych nadzy. Slajdom towarzyszyły nagrania dźwiękowe, które miały przyczyniać się do wrażenia wyimaginowanej interakcji seksualnej między modelem lub modelką a badanym. Nagrania towarzyszące zdjęciom ubranych modeli i modelek przedstawiały natomiast czynności neutralne, np. pływanie. W celu zmierzenia podniecenia seksualnego monitorowano zmiany w objętości penisa w trakcie oglądania slajdów i słuchania nagrań.

Natomiast w badaniu z roku 1992, również przeprowadzonym przez Freunda i Watsona, wyróżniono pewne różnice między hetero- lub homoseksualnością wobec dorosłych oraz  dzieci. Przy wykorzystaniu średniej liczby ofiar przypadających na daną grupę przestępców obliczono, że stosunek pedofilów heteroseksualnych do homoseksualnych wynosi ok. 11:1. Taki stosunek oznacza, że pedofile homoseksualni stanowią 8,3 proc. wszystkich pedofilów.

Ogólny stosunek występowania homoseksualności i heteroseksualności wśród mężczyzn wynosi z kolei ok. 20:1, zatem 4,76 proc. z nich stanowią ci o orientacji homoseksualnej.

Na samym końcu badania znajduje się również klauzula mówiąca, że wyniki badania mogą być aktualne tylko przez krótki okres, choćby przez takie czynniki jak pojawienie się lepszych metod obliczeniowych w przyszłości.

Współautorem każdej wymienionej publikacji był Kurt Freund, czesko-kanadyjski seksuolog zmarły w 1996 roku. Po ucieczce do Kanady w 1968 roku rozpoczął pracę w Clarke Institute, który od 1998 roku (po połączeniu z kilkoma innymi instytucjami) nosi nazwę Centrum Uzależnień i Zdrowia Psychicznego (Centre for Addiction and Mental Health).

Warto również dodać, że Freund sprzeciwiał się twierdzeniom, że męski homoseksualizm wywołują takie czynniki jak złe relacje z ojcem lub lęk przed kobietami. Twierdził, że orientacja seksualna jest uwarunkowana genetycznie, a także pod wpływem obserwacji terapii awersyjnej stosowanej wobec homoseksualistów podważył skuteczność tej metody i postulował zaprzestanie jej stosowania. Nawoływał również do dekryminalizacji homoseksualizmu w Czechosłowacji.

Kolejną publikacją, do której odwołał się Krzysztof Kasprzak, jest badanie W.D. Ericksona z 1988 roku. W tej pracy naukowej nie jest kładziony nacisk na sprawdzenie, czy orientacja seksualna koreluje z występowaniem pedofilii, lecz na dokładniejszym zbadaniu zjawiska molestowania dzieci. Badanie opierało się na retrospektywnym przeglądzie dokumentacji medycznej mężczyzn-przestępców seksualnych przyjętych do szpitala Minnesota Security Hospital w latach 1975–1984. Zgodnie z wynikami 70 proc. mężczyzn wykorzystywało dziewczynki, 26 proc. – chłopców, a 4 proc. przypadków dotyczyło wykorzystywania dzieci obojga płci.

Z publikacji wynika, że częściej dochodzi do aktów pedofilskich względem dziewczynek – i to niemal trzy razy częściej. Odsetek 86 proc. odnosi się jedynie do pedofilów o orientacji homo- lub biseksualnej popełniających przestępstwa na chłopcach. Biorąc pod uwagę te informacje, nie można wysnuć wniosku, że badanie Ericksona przedstawiało dane, jakoby homoseksualni mężczyźni wykazywali większą skłonność do popełniania aktów pedofilskich.

Inne badania

Artykuł z 2007 roku „A Profile of Pedophilia: Definition, Characteristics of Offenders, Recidivism, Treatment Outcomes, and Forensic Issues” napisany przez Ryana C. W. Halla i Richarda C. W. Halla stanowi przegląd literatury, w tym m.in. definicje różnych typów i kategorii pedofilii. Publikacja opisuje m.in., w jaki sposób naukowcy określają, czy ktoś jest pedofilem.

Jak czytamy, odsetek homoseksualnych pedofilów – na podstawie różnych badań – waha się od 9 do 40 proc. Według autorów wyniki te nie wskazują jednak na to, że mężczyźni o orientacji homoseksualnej są bardziej skłonni do molestowania dzieci, lecz że większy odsetek pedofilów to osoby homoseksualne lub biseksualne zorientowane na dzieci.

Do podobnego zdania doszedł dr Gregory M. Herek z Uniwersytetu Kalifornijskiego (prywatnie homoseksualista), który na swoim blogu zebrał najświeższe fakty oraz publikacje na temat związków pedofilii z homoseksualizmem. Herek pisał tam m.in., że „(…) wielu molestujących dzieci tak naprawdę nie ma orientacji seksualnej osoby dorosłej”. Szerzej o tym i o publikacji Ryana i Richarda C. W. Halla pisaliśmy przy okazji analizy wypowiedzi Dominika Tarczyńskiego z sierpnia 2020 roku. Do kwestii skojarzeń orientacji homoseksualnej z przestępczością seksualną w 2016 roku odniosło się również Polskie Towarzystwo Seksuologiczne. Jak czytamy w stanowisku organizacji:

Temat rzekomego występowania związku pedofilii i homoseksualizmu podejmowaliśmy również w artykule z kwietnia pt. „Nie ma dowodów na związek orientacji homoseksualnej z pedofilią”. Piszemy tam o różnych badaniach podejmujących tematykę pedofilii i orientacji homoseksualnej, a także odsetka, jaki stanowią osoby homoseksualne w społeczeństwie.