Zgodnie z art. 4a ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, przerwanie ciąży może być dokonane zgodnie z prawem wyłącznie przez lekarza, w sytuacji gdy:

1. ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia matki;
2. badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu;
3. zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego.

Oficjalne dane dotyczące liczby wykonywanych w Rzeczypospolitej Polskiej zabiegów przerwania ciąży zgodnie z ustawą, zgromadzone przez Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia w oparciu o formularze sprawozdawcze opracowywane w związku z realizacją Programu badań statystycznych statystyki publicznej wskazują, że w 2016 r. przeprowadzono łącznie 1098 zabiegów. Duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu było przyczyną 1042 aborcji.

Liczba ta nie obejmuje jednak danych z jednostek będących pod nadzorem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministerstwa Sprawiedliwości. Z danych przekazanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości wynika, że w 2016 r. w szpitalach nadzorowanych przez Ministra Sprawiedliwości nie przeprowadzono żadnego zabiegu przerwania ciąży. Z kolei w nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji szpitalach publicznych w 2016 r. wykonano 2 zabiegi przerwania ciąży, wszystkie z uwagi na fakt, że badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazywały na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu.

Łącznie zatem w 2016 r. zarejestrowano 1100 zabiegów przerwania ciąży, przy czym duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu było przyczyną 1044 zabiegów przerwania ciąży.

Spośród przypadków, gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazywały na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu, przynajmniej 221 zabiegów przeprowadzono w przypadku diagnostyki trisomii 21. chromosomu bez współistniejących wad somatycznych, czyli Zespołu Downa, a 167 – diagnostyki trisomii 21 ze współistniejącymi wadami somatycznymi. Warto bowiem zaznaczyć, że dane przekazane przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji nie zawierają informacji związanej z rozpoznaniem, które było przyczyną dokonania 2 zabiegów przerwania ciąży w szpitalach nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Wypowiedź Joanny Scheuring-Wielgus uznajemy za prawdziwą.

Wspieraj niezależność!

Wpłać darowiznę i pomóż nam walczyć z dezinformacją, rosyjską propagandą i fake newsami.

Wpłacam