Sędziów Sądu Najwyższego w Stanach Zjednoczonych mianuje Prezydent za radą i zgodą Senatu. Proces wybierania składu Sądu Najwyższego jest zagwarantowany przez Konstytucję USA.

Wielokrotnie się zdarzało, że kandydaci Prezydenta na stanowisko sędziego SN przez długi czas oczekiwali na akceptację Senatu.

26 czerwca 1987 r. po przejściu na emeryturę sędziego SN, Lewisa F.Powella Jr., dyskusje nad następcą trwały do listopada 1987 r. W przeciągu pięciu miesięcy odrzucono dwóch kandydatów.  Kandydatura sędziego Roberta Borka, została wysunięta przez prezydenta Reagana 1 lipca 1987 r. Przez dwa miesiące miała miejsce dyskusja pomiędzy senatorami i lobbystami na temat kandydatury Borka. We wrześniu 1987 r. rozpoczęły się przesłuchania senackiej komisji Judiciary Committee, której przewodniczył Joe Biden, obecny wiceprezydent USA. Po kolejnych dwóch miesiącach, kandydatura Borka została odrzucona przez Senat 23 października 1987 r. ze względu na jego zbyt konserwatywne poglądy. 29 października 1987 r. Ronald Reagan mianował sędziego Douglasa H. Ginsburga na kandydata do SN USA. Zaraz po tym, wyszło na jaw, że Ginsburg palił w przeszłości marihuanę. Wywołało to oburzenie, w szczególności w środowiskach konserwatywnych. Ginsburg wycofał swą kandydaturę 7 listopada 1987r. 11 listopada 1987 r. prezydent Ronald Reagan nominował sędziego Anthonego Kennedy’ego do Sądu Najwyższego USA. 14 grudnia 1987 r. rozpoczęły się przesłuchania Kennediego przez senacką komisję. Natomiast 3 lutego 1988 r. odbyło się głosowanie w Senacie nad jego kandydaturą. Kennedy zasiada w Sądzie Najwyższym od 18 lutego 1988 r.

13 lutego 2016 r. zmarł Antonin Scalia, sędzia Sądu Najwyższego. 16 marca 2016 r. Barack Obama ogłosił kandydaturę Merrick’a B. Garland’a, który miałby zająć miejsce Scalii w Sądzie Najwyższym. Kandydatura nadal jest obiektem dyskusji, nie została zaakceptowana przez Senat.

Średnia liczba dni od nominacji do ostatecznego głosowania w Senacie od 1975 roku wynosi 67 dni (2,2 miesiąca), a mediana 71 dni (lub 2,3 miesięcy).

Liczba dni upływających od przesłuchania kandydata przez Komisję Senacką do głosowania w Senacie jest różna. W ostatnich latach, najdłużej na głosowanie w Senacie czekał m.in. Antonin Scalia, tj. 34 dni.

W Stanach Zjednoczonych kandydaci Prezydenta na sędziów Sądu Najwyższego muszą czasem odczekać ok. 2 miesiące pomiędzy nominacją a głosowaniem finalnym w Senacie. Jednakże sama dyskusja publiczna na temat kandydatów może potrwać kilka miesięcy, jak pokazał przykład z 1987 r. gdzie na wypełnienie vacatu w SN potrzebne było 8 miesięcy.