Sprawdzamy wypowiedzi polityków i osób publicznych pojawiające się w przestrzeni medialnej i internetowej. Wybieramy wypowiedzi istotne dla debaty publicznej, weryfikujemy zawarte w nich informacje i przydzielamy jedną z pięciu kategorii ocen.
Ten artykuł ma więcej niż 3 lata. Niektóre dane mogą być nieaktualne. Sprawdź, jak zmieniała się metodologia i artykuły w Demagogu.
Jakie jednostki wojskowe zostały zlikwidowane w 2011 roku?
Ten artykuł ma więcej niż 3 lata. Niektóre dane mogą być nieaktualne. Sprawdź, jak zmieniała się metodologia i artykuły w Demagogu.
Jakie jednostki wojskowe zostały zlikwidowane w 2011 roku?
Taki szczególnie zły był rok 2011, kiedy od północy do południa zlikwidowano pułk w Suwałkach, zlikwidowano dywizję z siedzibą w Legionowie, zlikwidowano brygadę z siedzibą w Lublinie, zlikwidowano batalion z siedzibą w Siedlcach. To były efekty rządów koalicji PO-PSL.
Słowa Mariusza Błaszczaka uznajemy za prawdziwe, ponieważ trzy z wymienionych przez niego jednostek zostały zlikwidowane lub rozformowane w 2011 roku. Pułk w Suwałkach uległ rozformowaniu pod koniec roku 2010, co jednak nie zmienia znacząco kontekstu wypowiedzi i nie wpływa na ocenę.
14. Suwalski Pułk Artylerii Przeciwpancernej im. marszałka Józefa Piłsudskiego
Jednostka funkcjonowała na terenie Suwałk od 1993 roku. W wyniku przemian strukturalnych z dniem 31 grudnia 2010 roku pułk został jednak rozformowany, a na jego bazie powstał 14. Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej, który włączony został w strukturę nowo formowanego pułku artylerii w Węgorzewie. Jednostka w Suwałkach przekształcona została natomiast w dywizjon, ministerstwo obrony narodowej planowało ją jednak zlikwidować do 2016 lub 2017 roku.
W listopadzie 2012 roku w odpowiedzi na interpelację posłanki Bożeny Kamińskiej wiceminister obrony narodowej Czesław Mroczek zaznaczył, że „utrzymywanie odrębnego, wyspecjalizowanego tylko w jednym zakresie pododdziału o bardzo małych możliwościach bojowych, takim jak 14. Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej (ostatnia tego typu jednostka w Siłach Zbrojnych RP) jest niezasadne z przyczyn operacyjnych, jak i ekonomicznych”. Argumentował też, że likwidacja dywizjonu pozwoli zaoszczędzić pieniądze w budżecie państwa. Mroczek zaznaczył wreszcie, że w suwalskim garnizonie pozostanie infrastruktura niezbędna dla potrzeb obronności.
W maju 2014 roku resort obrony podjął jednak decyzję o utrzymaniu, a także doposażeniu dywizjonu. Na zmianę planów wpłynęła przede wszystkim destabilizacja sytuacji politycznej na Ukrainie. Rzecznik prasowy ministerstwa, płk Jacek Sońta, przyznał, że „Decyzja o pozostawieniu 14. Suwalskiego Dywizjonu Artylerii w jego dotychczasowej lokalizacji jest wypadkową kilku czynników. Jednym z nich jest sytuacja geopolityczna, ale nie jest to powód jedyny. Uwzględniono także potencjał kadrowy, tradycje i dotychczasowy dorobek jednostki”.
Natomiast w lipcu 2019 roku w Suwałkach ponownie utworzony został 14. Suwalski Pułk Przeciwpancerny (przypomnijmy, w 2010 roku pułk został tam przeformowany w dywizjon). Jak zaznaczało ministerstwo obrony, odbudowa potencjału Wojska Polskiego na wschodzie kraju jest priorytetem obecnego kierownictwa resortu.
1. Warszawska Dywizja Zmechanizowana im. Tadeusza Kościuszki w Legionowie
Dywizja została sformowana w 1955 roku jako kontynuatorka tradycji 1. Dywizji Piechoty, która w czasie II wojny światowej brała udział między innymi w bitwie pod Lenino. W lutym 2011 roku ministerstwo obrony narodowej podjęło jednak decyzję o rozformowaniu dowództwa 1. Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. Ponadto na podstawie rozporządzenia ministra obrony narodowej z dnia 25 kwietnia 2012 roku zmieniającego rozporządzenie w sprawie utworzenia garnizonów oraz określenia zadań, siedzib i terytorialnego zasięgu właściwości ich dowódców nastąpiło formalne zniesienie garnizonu Legionowo oraz włączenie jego dotychczasowego zasięgu terytorialnego do garnizonu Zegrze.
Dowództwo 1. Dywizji Zmechanizowanej rozformowano z dniem 30 września 2011 roku. Czesław Mroczek w odpowiedzi na interpelację posła Artura Dębskiego zaznaczył, że „siły i środki z rozformowanych jednostek wojskowych w Legionowie zostały wykorzystane do ukompletowania innych jednostek realizujących podobne zadania (…), a wszyscy żołnierze po rozformowaniu zostali zatrudnieni w resorcie obrony narodowej”. Z kolei przekazanie infrastruktury pozostałej po garnizonie miało pozwolić na zaoszczędzenie przez resort obrony około 1,3 mln zł rocznie.
6 lipca 2011 roku w Legionowie odbyło się uroczyste pożegnanie sztandaru 1. Legionowskiego Batalionu Dowodzenia. Prezydent miasta, Roman Smogorzewski, zapewniał, że wraz z Radą Miasta oraz Starostą Legionowskim walczył o utrzymanie garnizonu. Dowódca dywizji, gen. Ryszard Jabłoński, nie chciał komentować decyzji o rozformowaniu jednostki. Natomiast były dowódca garnizonu, gen. Piotr Czerwiński, nazwał „błędem” likwidację jedynej dywizji „z prawej strony Wisły, z tej strony, gdzie jesteśmy najbardziej zagrożeni”.
3. Brygada Zmechanizowana Legionów im. Romualda Traugutta w Lublinie
Jednostka została sformowana w roku 1995. Brygada rozlokowała się w Lublinie oraz Chełmie. W listopadzie 2010 roku ministerstwo podjęło decyzję o rozformowaniu jednostki w terminie do 30 czerwca 2011 roku. Siły i środki rozformowanego dowództwa stworzyły bazę do sformowania Dowództwa Wielonarodowej Brygady.
Chodzi o LITPOLUKRBRIG, czyli Litewsko-Polsko-Ukraińską Brygadę im. Wielkiego Hetmana Konstantego Ostrogskiego, biorącą udział w międzynarodowych operacjach, zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego. Ze wspomnianej wyżej odpowiedzi na interpelację Artura Dębskiego dowiadujemy się, że środki na doposażenie Batalionu Dowodzenia Wielonarodowej Brygady w Lublinie, a także wspierające go siły, zostały pozyskane z rozformowanych jednostek wojskowych w Legionowie.
Uroczyste pożegnanie sztandaru odbyło się 17 czerwca 2011 roku. Podczas wydarzenia rzecznik brygady kpt. Dariusz Drączkowski powiedział, że w nowej międzynarodowej brygadzie zatrudnienie utrzyma 300 żołnierzy, zapewniał też, że nikt z dotychczas zatrudnionych w garnizonie nie pozostanie bez pracy.
1. Siedlecki Batalion Rozpoznawczy
Batalion powstał w roku 1994. W lutym 2011 roku on również został przez ministerstwo obrony przekazany do rozformowania do dnia 30 września. Jednym z argumentów za likwidacją garnizonu był fakt, że w przeciwieństwie do innych jednostek od lat nie był remontowany.
Prezydent Siedlec Wojciech Kudelski podkreślał, że władze samorządowe zrobiły wszystko, by przekonać ministerstwo do odejścia od tej decyzji. Zapewnił też, że część żołnierzy garnizonu dostała pracę w Siedlcach, Wesołej lub w Warszawie, a niektórzy musieli przeprowadzić się do Białegostoku lub Lidzbarka Warmińskiego. W Siedlcach pozostały trzy pododdziały brygady pancernej: dywizjon przeciwlotniczy, kompania rozpoznawcza i kompania saperów, a także orkiestra wojskowa. Nadal funkcjonuje tam też Wojskowa Komenda Uzupełnień. W podsiedleckim Grabianowie działa również strzelnica wojskowa, z której korzystają żołnierze z Siedlec oraz najbliższych garnizonów z Mińska Mazowieckiego i Grójca.
W styczniu 2018 roku resort obrony poinformował również o planie uruchomienia w Siedlcach Centrum Szkolenia Wojsk Obrony Terytorialnej. Siedlecki batalion lekkiej piechoty 5. Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej rozpoczął szkolenie w 2019 roku.
Podsumowanie
Wypowiedź Mariusza Błaszczaka oceniamy jako prawdziwą, ponieważ wymienione przez niego garnizony w Legionowie, Lublinie i Siedlcach zostały zlikwidowane w 2011 roku, a pułk w Suwałkach pod koniec 2010 roku został przeformowany w dywizjon. Od 2019 roku jednostka ponownie funkcjonuje jako pułk
*Jeśli znajdziesz błąd, zaznacz go i wciśnij Ctrl + Enter