Strona główna Wypowiedzi Krzysztof Lisek o decyzji Parlamentu Europejskiego ws. Raportu Zuber

Ten artykuł ma więcej niż 3 lata. Niektóre dane mogą być nieaktualne. Sprawdź, jak zmieniała się metodologia i artykuły w Demagogu.

Krzysztof Lisek o decyzji Parlamentu Europejskiego ws. Raportu Zuber

Ten artykuł ma więcej niż 3 lata. Niektóre dane mogą być nieaktualne. Sprawdź, jak zmieniała się metodologia i artykuły w Demagogu.

Krzysztof Lisek o decyzji Parlamentu Europejskiego ws. Raportu Zuber

Krzysztof Lisek

Platforma Obywatelska

@SonikBoguslaw dobra decyzja Parlamentu. Raport byl wysoce kontrowersyjny. No i bez znaczenia bo to sa kompetencje panstw czlonkowskich

— Krzysztof Lisek (@KrzysztofLisek) marzec 11, 2014

 

Prawda

Wypowiedź uznajemy za zgodną z prawdą, gdy:  

  • istnieją dwa wiarygodne i niezależne źródła (lub jedno, jeśli jest jedynym adekwatnym z punktu widzenia kontekstu wypowiedzi) potwierdzające zawartą w wypowiedzi informację, 
  • zawiera najbardziej aktualne dane istniejące w chwili wypowiedzi, 
  •  dane użyte są zgodnie ze swoim pierwotnym kontekstem.

Sprawdź metodologię

Prawda

Wypowiedź uznajemy za zgodną z prawdą, gdy:  

  • istnieją dwa wiarygodne i niezależne źródła (lub jedno, jeśli jest jedynym adekwatnym z punktu widzenia kontekstu wypowiedzi) potwierdzające zawartą w wypowiedzi informację, 
  • zawiera najbardziej aktualne dane istniejące w chwili wypowiedzi, 
  •  dane użyte są zgodnie ze swoim pierwotnym kontekstem.

Sprawdź metodologię

„Raport Zuber” procedowany był na podstawie artykułu 48 Regulaminu Parlamentu Europejskiego – jako sprawozdanie z własnej inicjatywy (tzw. procedura INI). Przyjęcie tekstu sprawozdania w formie rezolucji nie czyniłoby go wiążącym dla państw członkowskich.

Po pierwsze, Parlament Europejski nie dysponuje inicjatywą ustawodawczą. Sprawozdania z własnej inicjatywy stanowią oficjalną opinie PE w danej sprawie. Mają one wymiar wyłącznie polityczny – mogą zostać wykorzystane przez Komisje i stanowić przyczynek do rozpoczęcia procedury ustawodawczej, ale same w sobie nie rodzą skutków prawnych.

Po drugie, Unia Europejska dysponuje wyłącznie kompetencjami, które zostały jej powierzone przez państwa członkowskie na mocy traktatów. Kompetencje te są realizowane na zasadach pomocniczości i proporcjonalności. Wszelkie zadania nieprzyznane Unii, należą do wyłącznych kompetencji państw. Obszar prawa rodzinnego materialnego nie został uwzględniony w traktatowym podziale kompetencji, zatem unijny prawodawca nie jest uprawniony do przyjmowania aktów prawodawczych w tej dziedzinie.

Podsumowując, jeśli poczynimy założenie, że Komisja zainicjowałaby procedurę ustawodawczą w tej dziedzinie i doprowadziłaby do przyjęcia aktu prawnego nakazującego (przykładowo) legalizację związków homoseksualnych w państwach członkowskich, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej byłby zmuszony do unieważnienia tych przepisów ze względu na nadużycie władzy przez KE.

Wspieraj niezależność!

Wpłać darowiznę i pomóż nam walczyć z dezinformacją, rosyjską propagandą i fake newsami.

*Jeśli znajdziesz błąd, zaznacz go i wciśnij Ctrl + Enter

Masz prawo do prawdy!

Przekaż 1,5% dla Demagoga

Wspieram

Dowiedz się, jak radzić sobie z dezinformacją w sieci

Poznaj przydatne narzędzia na naszej platformie edukacyjnej

Sprawdź!