Wjazd na terytorium Polski przez cudzoziemców regulowany jest przez Ustawę z 12 grudnia 2013 roku. Dokument ten zawiera zasady, które obowiązują przy przekraczaniu polskiej granicy. Według art. 3 ust. 2 określenie cudzoziemiec oznacza “każdego, kto nie posiada obywatelstwa polskiego”. Mimo to zapisów ustawy nie stosuje się wobec „obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz członków ich rodzin, którzy do nich dołączają lub z nimi przebywają.”

Służby Straży Granicznej oraz Urzędu do Spraw Cudzoziemców* decydują na podstawie ustawowych kryteriów, czy dana osoba może wjechać do kraju. Artykuł 28 szczegółowo określa okoliczności upoważniające do odmowy wjazdu na terytorium Polski.

„Art. 28. 1.  Cudzoziemcowi  odmawia  się  wjazdu  na  terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdy:

1) nie  posiada  ważnego  dokumentu  podróży,  ważnej  wizy  lub  innych  ważnych dokumentów  uprawniających  do  wjazdu  na  terytorium  Rzeczypospolitej Polskiej i do pobytu na tym terytorium, lub 

2) nie posiada dokumentu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 lit. a albo art. 25 ust. 2 [dokument  potwierdzający  posiadanie  ubezpieczenia  zdrowotnego lub posiadanie podróżnego ubezpieczenia medycznego; nie dot. osób, które  wjeżdżają  na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres nieprzekraczający 90 dni – przyp. red.], lub

3) wykorzystał  dopuszczalny  okres  pobytu  na  terytorium  państw obszaru Schengen  wynoszący  90  dni  w  każdym  okresie  180  dni,  chyba  że  umowy międzynarodowe stanowią inaczej, lub

4) nie przedstawił dokumentów wystarczających do potwierdzenia celu i warunków planowanego pobytu, lub

5) nie posiada wystarczających środków finansowych w wysokości uzależnionej od czasu trwania i celu planowanego pobytu lub środków finansowych na podróż powrotną do państwa pochodzenia lub zamieszkania lub na,  tranzyt

przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, albo dokumentu potwierdzającego możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem, lub

6) posiada podrobiony lub przerobiony dokument podróży, wizę lub inny dokument uprawniający go do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium, lub

7) jego wjazd następuje w okresie obowiązywania wpisu do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, lub

8) jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, lub

9) jego wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub pobyt na tym terytorium może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, lub

10) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub stosunki międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.”

Zapisów tego artykułu nie stosuje się do osób, które posiadają wizę Schengen lub złożyły wniosek o przyznanie statusu uchodźcy. Ustęp 2 określa dalsze wyjątki.