Sprawdzamy wypowiedzi polityków i osób publicznych pojawiające się w przestrzeni medialnej i internetowej. Wybieramy wypowiedzi istotne dla debaty publicznej, weryfikujemy zawarte w nich informacje i przydzielamy jedną z pięciu kategorii ocen.
Ten artykuł ma więcej niż 3 lata. Niektóre dane mogą być nieaktualne. Sprawdź, jak zmieniała się metodologia i artykuły w Demagogu.
Obowiązywanie klauzuli sumienia w innych krajach europejskich
Ten artykuł ma więcej niż 3 lata. Niektóre dane mogą być nieaktualne. Sprawdź, jak zmieniała się metodologia i artykuły w Demagogu.
Obowiązywanie klauzuli sumienia w innych krajach europejskich
Klauzule sumienia są w prawodawstwie bardzo wielu krajów. Jest to wymóg związany ze stanowiskiem Rady Europy
Europejska Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 1950 r. (Dz.U. z 1993 r. nr 61, poz. 284 ze zm.) w art. 9 ust. 1 stanowi:
Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje wolność zmiany wyznania lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie, swego wyznania lub przekonań przez uprawianie kultu, nauczanie, praktykowanie i czynności rytualne.
Szerzej o zagadnieniu klauzuli sumienia można przeczytać tutaj.
W Polsce klauzula sumienia została zapisana w art. 39 Ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z 5 grudnia 1996:
Lekarz może powstrzymać się od wykonania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem, z zastrzeżeniem art. 30, z tym że ma obowiązek wskazać realne możliwości uzyskania tego świadczenia u innego lekarza lub w innym zakładzie opieki zdrowotnej oraz uzasadnić i odnotować ten fakt w dokumentacji medycznej. Lekarz wykonujący swój zawód na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby ma ponadto obowiązek uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego.
Sama klauzula sumienia defiinowana jest jako szczególna regulacja prawna, zgodnie z którą lekarz może powstrzymać się od wykonania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem.
Ostatni raz temat klauzuli sumienia na forum Rady Europy był podnoszony w 2010r. Zgromadzenie Parlamentarne 7 października 2010 r. przyjęło rezolucję nr 1763 pt. „Prawo do sprzeciwu sumienia w ramach legalnej opieki medycznej”.
Hiszpania – kwestię tę reguluję m.in. konstytucja (nie dosłownie), ustawa z 2010 roku o zdrowiu seksualnym i reprodukcyjnym i o dobrowolnym przerywaniu ciąży. Zawiera ona w artykule 19. klauzulę sumienia oraz jej ograniczenia czy Kodeks deontologii lekarskiej z 2011r.
Niemcy – nie ma tam jednej konkretnej regulacji, jednak o klauzuli sumienia mówią m.in. ustawa z dnia 27 lipca 1992 r. o unikaniu i pokonywaniu konfliktów związanych z ciążą czy ustawa z dnia 13 grudnia 1990 r. o ochronie embrionów.
Słowacja – ustawa z 2004 r. o opiece zdrowotnej, Kodeks etyczny pracownika służby zdrowia.
Wielka Brytania – ustawie z 1967 r. o aborcji oraz ustawie z 1990 r. o zapłodnieniu i embriologii, ustawa medyczna z 1983 r.
Włochy – klauzula sumienia jest zagwarantowana w konstytucji oraz w innych aktach prawnych, np. w ustawie z 1978 r. dotyczącej norm opieki nad macierzyństwem i dobrowolnego przerywania ciąży.
*Jeśli znajdziesz błąd, zaznacz go i wciśnij Ctrl + Enter