Wojna w Ukrainie zagrożeniem dla bezpieczeństwa dostaw

Ukraina i Rosja są jednymi z większych dostawców żywności i nawozów dla regionów zagrożonych bezpieczeństwem żywnościowym. Rosja jest przykładowo największym eksporterem pszenicy – w 2021 roku wysłała do innych państw łącznie 32,9 mln t tego zboża, czyli równowartość 18 proc. przesyłek globalnych. Z kolei Ukraina była piątym producentem pszenicy, eksportując 20 mln t tego zboża przy 10-procentowym udziale w rynku światowym.

Róg Afryki, Sahel i Bliski Wschód – to regiony najbardziej zagrożone głodem

Światowy Program Żywnościowy szacuje, że w wyniku konfliktu zjawisko ostrego głodu może pogłębić się o 33 mln osób, a w skrajnym scenariuszu nawet o 47 mln osób. Wśród państw i regionów, które zostaną najbardziej dotknięte kryzysem International Rescue Committee wymienia:

• Sahel, w którym aż 34 mln ludzi zmaga się z ostrym głodem, z czego ponad 7 mln to dzieci poniżej 5. roku życia. Kraje z tego regionu importują z Ukrainy i Rosji 30-50 proc. pszenicy.
• Afganistan, w którym w niebezpieczeństwie żywnościowym znajduje się blisko 20 mln ludzi. 
• Jemen, w którym obecnie 19 mln ludzi jest narażonych na niebezpieczeństwo żywnościowe. Niemal połowa importu pszenicy (46 proc.) przypada na Ukrainę i Rosję.
• Somalia, w której ostry głód dotyka 6 mln ludzi. W jej przypadku uzależnienie od Rosji i Ukrainy w imporcie pszenicy wynosi aż 92 proc.

Kulminacja negatywnych czynników

W wyniku wojny w Ukrainie dojdzie do nasilenia zjawiska głodu na świecie. Przykładowo Sahel zmaga się z największym kryzysem żywnościowym od dekady. Przewiduje się, że 41 mln osób doświadczy ostrego głodu już w czerwcu 2022 roku. Konflikty w regionie doprowadziły do utraty środków do życia oraz opuszczenia pól uprawnych. W połączeniu z ostatnimi suszami czynniki te miały wpływ na wyprodukowanie małej ilości żywności. Do tego dochodzi uzależnienie od importu z Rosji i Ukrainy.

Ponad 13 mln ludzi już teraz jest zagrożonych ostrym głodem w Etiopii, Kenii i Somalii. Kraje Rogu Afryki mierzą się z suszą o skali niespotykanej od 40 lat. W jej wyniku wiele ludzi jest zmuszonych do zmiany miejsca zamieszkania, co naraża ich życie na niebezpieczeństwo. Z kolei hodowcy, chcąc ochronić zwierzęta przed niedoborem pastwisk spowodowanym suszą, są zmuszeni do karmienia ich ograniczonymi zapasami zboża, co jedynie napędza zjawisko głodu, zwłaszcza wśród dzieci i kobiet.

W Jemenie nieprzerwanie od 2015 roku trwa wojna domowa. Gospodarka jest niewydajna, a struktury państwa nieefektywne. Konflikt zakłóca normalne funkcjonowanie komunikacji i prowadzi do wielu przesiedleń. 

Natomiast w Afganistanie susze doprowadziły do upadku produkcji rolniczej, a do tego COVID-19 zdziesiątkował możliwości zatrudnienia. Lata konfliktów również przyczyniły się do wzrostu biedy oraz przesiedleń. Od sierpnia 2021 roku ostry kryzys żywnościowy został pogłębiony przez izolację międzynarodową pod rządami Talibów.

Wspieraj niezależność!

Wpłać darowiznę i pomóż nam walczyć z dezinformacją, rosyjską propagandą i fake newsami.

Wpłacam