ANALIZA W PIGUŁCE

Na Facebooku opublikowano nagranie z wypowiedzią Jerzego Jaśkowskiego – chirurga, który został zawieszony w prawach wykonywania zawodu lekarza. Film został nagrany przez Stowarzyszenie STOP NOP w ramach promocji protestu przeciw „przymusowym” szczepieniom. Nagranie udostępniono na profilu organizacji oraz jego prezeski – Justyny Sochy. 

W zamieszczonym filmie Jerzy Jaśkowski podaje nieprawdziwe informacje na temat bezpieczeństwa szczepień i substancji w nich zawartych w kontekście zdrowia dzieci. Jak słyszymy, w szczepionkach znajdują się „neurotoksyny” [czas nagrania 0:50], a ich stosowanie „tylko i wyłącznie powoduje wzrost chorób przewlekłych” [czas nagrania 2:57]. W dalszej części Jaskowski twierdzi, że „nikt nie dokonuje sumy na przykład aluminium, które się wstrzykuje dziecku do pierwszego roku życia” [czas nagrania 03:20].

Źródło: Facebook.com, 03.06.2024

Film uzyskał w sumie kilkaset interakcji, a wśród komentarzy pojawiły się wypowiedzi wspierające przekaz. Jak pisali internauci [pisownia oryginalna]: „WHO rządzi Światem wydając swoje rezolucje i nikt nie protestuje” oraz „Dziękuję, że jesteście i bronicie prawa do wolności”.

Czy w szczepieniach znajdują się niebezpieczne neurotoksyny?

Na początku filmu, w kontekście szczepień, możemy usłyszeć, że „[…] każdy toksykolog wie to już od samego początku, że zarówno rtęć, jak i aluminium to są neurotoksyny. Neurotoksyny, które dają dzieciom, którym mózg się dopiero rozwija” [czas nagrania 00:43]. W dalszej części materiału Jerzy Jaśkowski stwierdza, że „nikt nie dokonuje sumy na przykład aluminium, które się wstrzykuje dziecku, w tym do pierwszego roku życia. […] dawka otrzymywana aluminium przekracza dopuszczalną normę z toksykologii o 1700 procent” [czas nagrania 03:20].

W filmie pojawiły się fałszywe informacje – w składzie szczepień nie znajdziemy toksycznych form rtęci nieorganicznej lub metylowej, których szkodliwość najczęściej kojarzona jest z tym pierwiastkiem. Warto zauważyć, że rtęć i aluminium to pierwiastki powszechnie występujące w środowisku (1, 2).

Naturalnie są obecne w powietrzu, w glebie, w wodzie, a także w żywności (1, 2, 3, 4). Oba pierwiastki występują w różnych postaciach (1, 2). Ich udokumentowana toksyczność lub jej brak zależy m.in. od przyjętej formy (1, 2) oraz dawki (1, 2), co ma odniesienie także do szczepień.

Tiomersal w szczepieniach – czy jest zagrożeniem dla dzieci?

W szczepieniach związki zawierające atomy wspomnianych pierwiastków pełnią funkcję substancji pomocniczych, których zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i efektywności. W niektórych szczepionkach stosuje się tiomersal – organiczny związek zawierający etylek rtęci o silnym działaniu antyseptycznym. Jest on konserwantem zapobiegającym zanieczyszczeniu szczepionek drobnoustrojami, który nie jest niebezpieczny dla dzieci.

W Polsce składnik ten znajdziemy jedynie w szczepionkach przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi oraz w ich odpowiednikach. Badania wykazały, że tiomersal, w stężeniach występujących w szczepionkach, jest łatwo usuwany z organizmu i nie prowadzi do problemów neurologicznych u dzieci (1, 2).

Glin w formie adiuwanta – czy jest zagrożeniem dla dzieci?

Z kolei glin (czyli aluminium), a ściślej jego sole zawarte w szczepionkach spełniają funkcję adiuwanta. Adiuwanty to substancje stosowane w połączeniu z antygenem, które wywołują silniejszą reakcję swoistej odpowiedzi immunologicznej niż sam antygen. W ten sposób zwiększana jest skuteczność szczepionek.

Bezpieczeństwo adiuwantów glinowych potwierdzono już kilkadziesiąt lat temu, przez co są one jednymi z najpopularniejszych składników pomocniczych szczepień. Badania nie wskazują na związek między zawartością glinu w szczepionkach a ich neurotoksycznością, także u dzieci (1, 2, 3, 4). 

Jak wskazuje Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Instytut Badawczy: „przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecko dostaje w szczepionkach około 4 mg glinu. Dla porównania, w tym samym czasie zjada ok. 10 mg glinu w mleku matki lub około 40 mg w pokarmie z butelki”.

Szpital Dziecięcy w Filadelfii obliczył, że przez pierwsze pół roku życia dzieci wchłaniają od 7 do 117 mg aluminium w diecie, a w formie szczepień otrzymują zaledwie 4,4 mg soli tego związku. W otoczeniu znajduje się więc znacznie więcej glinu niż jego ilość używana w szczepionkach. 

Zawartość soli glinu w poszczególnych szczepionkach jest znana i waha się między 0,125 a 0,85 mg na jedną dawkę. Ilość ta nie przekracza więc dopuszczalnych norm dla jednej szczepionki, ustalonych przez Agencję Żywności i Leków w Stanach Zjednoczonych czy Komisję Farmakopei Europejskiej w krajach Unii Europejskiej. Badania jednoznacznie wykazały, że stężenie soli glinu zawarte w szczepieniach nie przekraczają minimalnej dawki ryzyka nawet dla dzieci o niskiej masie urodzeniowej. 

Dzieci i powszechne szczepienia – jakie są argumenty za szczepieniem?

W dalszej części filmu słyszymy, że „nie ma żadnego powodu medycznego, żeby podawać jakiekolwiek szczepionki dzieciom przynajmniej do tego piątego roku życia. Podawanie szczepionek tylko i wyłącznie powoduje wzrost chorób przewlekłych” [czas nagrania 2:44]. 

To nieprawda – ponieważ istnieje wiele medycznych argumentów za tym, by dzieci szczepić. Wprowadzenie powszechnych szczepień dzieci i młodzieży doprowadziło do znacznego ograniczenia ryzyka zachorowania oraz powikłań wielu chorób zakaźnych. Zastosowanie szczepień jest ważne, ponieważ noworodki, a szczególnie wcześniaki, znajdują się w grupie wysokiego ryzyka infekcji i ciężkiego przebiegu chorób zakaźnych (1, 2). Szczepienia przyjęte w tym okresie pozwalają rozwinąć odporność swoistą organizmu dziecka i pomóc organizmowi w walce z drobnoustrojami (1, 2, 3).

Nie ma dowodów na to, że szczepienia wywołują choroby przewlekłe

Wraz z upływem czasu zmieniła się struktura zachorowań, ale to nie oznacza, że szczepienia są przyczyną częstszych przypadków chorób przewlekłych. Wzrost udziału tego typu schorzeń w ogólnym odsetku diagnoz ostatnich dekad ma związek m.in. z rozwojem diagnostyki medycznej, który przyspiesza i ułatwia ich wykrycie. Co ważne, spadł odsetek zgonów spowodowanych przez nagłe zachorowania, np. wywołane drobnoustrojami (szczepienia zapobiegły wielu z nich). Do tego poprawie uległy warunki życia i pracy zawodowej (mniej wypadków) oraz opieka medyczna. 

Wśród najpoważniejszych i najbardziej obciążających chorób przewlekłych wymienia się m.in. choroby układu krążenia, choroby układu oddechowego, nowotwory oraz cukrzycę. Przyczyna większości z nich jest znana i zamyka się w kilku głównych czynnikach ryzyka (1, 2, 3). To m.in.: dym tytoniowy, złe nawyki żywieniowe, brak aktywności fizycznej i nadmierne spożywanie alkoholu. Istotną rolę w zwiększeniu częstości chorób przewlekłych mają także nierówności społeczno-ekonomiczne oraz rosnące zanieczyszczenie powietrza.