W swoim programie Prawo i Sprawiedliwość wyraźnie zaznaczyło, że jednym z priorytetów związanych z infrastrukturą jest “ „powrót” Polski nad Morze Bałtyckie – w sensie gospodarczym i w wymiarze społecznym”. Doprowadzić do tego miała rewitalizacja przemysłu stoczniowego – odtworzenia produkcji okrętowej w Szczecinie i Gdyni. Zgodnie z zapowiedzią, miała zostać przy- jęta ustawa regulująca funkcjonowanie zakładów budujących statki, w której będą uwzględnione cztery segmenty: obronność (odbudowa floty okrętów wojennych); modernizacja floty rybackiej; potrzeby armatorów w zakresie statków handlowych; budowa floty śródlądowej. Plan zakładał również stworzenie korzystnego dla przemysłu morskiego odpowiedniego planu finansowego, który miałby obejmować regulacje podatkowe oraz system gwarancji publicznych chroniących zakłady przed utratą płynności finansowej.

Ustawa o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, zwana “ustawą stoczniową” została przyjęta przez Sejm RP 6 lipca 2016 roku i podpisana przez prezydenta Andrzeja Dudę 30 lipca, wchodząc w życie z początkiem 2017 roku.

Zgodnie z jej założeniami, ma ona wprowadzać szereg udogodnień dla sektora przemysłowego i stoczniowego. Składa się ona z trzech głównych filarów pomocowych.

Pierwszym z nich jest wprowadzenie zerowej stawki podatku VAT w odniesieniu do szeroko ro- zumianej produkcji okrętowej i komplementarnej. Ustawa rozszerza katalog rodzajów jednostek, do którego znajduje zastosowanie art. 83 Ustawy o podatku od towarów i usług ustanawiający zerową stawkę VATu.

Jako drugi filar, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych – CIT oraz podatku dochodowego od osób fizycznych (w odniesieniu do podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą) – PIT, ustawa przewiduje możliwość wyboru między podatkiem CIT lub PIT a zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji – w wysokości 1%. Wybór tej formy opodatkowania następował będzie przez złożenie przez przedsiębiorcę oświadczenia. W przypadku złożenia oświadczenia, zmiana formy opodatkowania możliwa jest nie wcześniej niż po upływie 3 lat.

Trzecim filarem, jest mechanizm objęcia specjalną strefą ekonomiczną gruntów, na których pro- wadzona jest produkcja okrętowa i komplementarna.

Wprowadzone w ustawie mechanizm zwolnienia z podatku VAT budzi jednak wątpliwości w za- kresie wykładni przepisów podatkowych. Odmiennne stanowiska przyjmują w tej kwestii organy administracji skarbowej i sądy. Dla przykładu, w październiku 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił negatywną indywidualną interpretację podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w tej sprawie, która to dotyczyła zwolnienia z podatku VAT w sytuacji dostawy urządzeń stanowiących wyposażenie budowanego statku na rzecz pośrednika (nie zaś odbiorcy końcowego, jakim była stocznia).

Swoje wątpliwości, w zakresie wprowadzonego ustawą zryczałtowanego podatku od sprzedaży, zgłosiła również Komisja Europejska. Komisja ma obawy, że proponowany zryczałtowany podatek od sprzedaży stanowi tzw. pomoc operacyjną, która wykorzystuje fundusze publiczne, by zwolnić stocznie z kosztów, które w przeciwnym razie musiałyby ponieść w ramach swojej bieżącej działalności. Ogólnie rzecz biorąc, pomoc operacyjna nie jest dopuszczalna zgodnie z unijnymi zasadami pomocy państwa, ponieważ zakłóca zasady uczciwej konkurencji opartej na osiągnięciach i nie pozwala na osiągnięcie celów leżących we wspólnym interesie Unii. W przedmiotowym przypadku Komisja obawia się, że pomoc zaszkodziłaby stoczniom w UE, które nie kwalifikują się do wsparcia w ramach polskiego systemu podatkowego. Ponadto pomoc nie wydaje się konieczna, biorąc pod uwagę, że istnieją w Polsce stocznie, które są w stanie konkurować na rynku na podstawie własnych osiągnięć. Na podstawie tych wątpliwości, 15 stycznia 2018 roku Komisja podjęła decyzję o wszczęciu postępowania w sprawie zryczałtowanego podatku od sprzedaży.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi od Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej, od tego czasu “trwają rozmowy i wymiana korespondencji między Komisją a stroną polską w zakresie zgłoszonego środka pomocowego, w tym jego ewentualnej modyfikacji lub uszczegółowienia w celu zapewnienia jego zgodności z przepisami unijnymi oraz poddaniu pod rozwagę KE dodatkowych środków pomocowych dla stoczni”. Jak podkreśla ministerstwo, ostatnie spotkanie w tej sprawie odbyło się w Brukseli 4 lipca 2019 roku. Od tego czasu resort nie otrzymał stanowiska KE w tej sprawie.