Wypowiedź rzecznika prasowego rządu Piotra Müller uznajemy za prawdziwą, ponieważ zgodnie ze gromadzonymi statystykami od roku 1948 przez Bureau of Labour Statistics w ostatnich miesiącach w Stanach Zjednoczonych odnotowano rekordowy wysoki poziom bezrobocia.

Bezrobocie w USA w dobie pandemii

Dane dotyczące stopy bezrobocia w Stanach Zjednoczonych są publikowane przez tamtejsze Bureau of Labour Statistics (BLS). Jeszcze w lutym br., gdy pandemia COVID-19 nie dotknęła doszczętnie amerykańskiej gospodarki, bezrobocie w USA wynosiło 3,5% (5,8 miliona osób). W następnym miesiącu zaobserwowaliśmy wzrost do poziomu 4,4% (7,1 miliona osób). To jednak nic w porównaniu z kwietniem, w którym to stopa bezrobocia osiągnęła 14,7%. Oznacza to, iż pracę na przestrzeni 30 dni straciło blisko 16 mln osób – liczba bezrobotnych wyniosła 23,1 miliona. Jak czytamy w raporcie BLS był to największy miesięczny przyrost i najwyższa stopa bezrobocia w historii (licząc od roku 1948, w którym to zaczęto regulować dane statystyczne). Najnowsze doniesienia BLS pokazują, iż stopa bezrobocia w USA zaczęła spadać. W maju do 13,3%, zaś w czerwcu do 11,1%. Co istotne w powyższych statystykach nie uwzględnia się osób pracujących w sektorze rolniczym (nonfarm payroll employment).

Stopa bezrobocia w przeszłości

Po raz ostatni wyższe wskaźniki bezrobocia w USA odnotowano w latach 2009-2010. To efekt światowego kryzysu gospodarczego, który został zapoczątkowany na amerykańskim rynku hipotecznym w roku 2008. W roku 2009 stopa bezrobocia wyniosła 9,3%, a 12 miesięcy później 9,6%. Nie licząc roku 2020 po II wojnie światowej tylko raz w USA stopa bezrobocia przekroczyła poziom 10%. Na koniec roku 1982 osiągnęła ona 10,8%. Na koniec należy podkreślić, iż wyższy poziom bezrobocia przypada na okres po tzw. Wielkie Depresji. Są to jednak jedynie dane szacunkowe, które zostały sporządzone po latach. Szacuje się, iż największa stopa bezrobocia przypada na rok 1933 – 24.9%.