Zgodnie z art. 98 ust. 3 Konstytucji “Sejm może skrócić swoją kadencję uchwałą podjętą większością co najmniej 2/3 głosów ustawowej liczby posłów”.

Zgodnie z art. 155 ust. 2 “W razie nieudzielenia Radzie Ministrów wotum zaufania w trybie określonym w ust. 1, Prezydent Rzeczypospolitej skraca kadencję Sejmu i zarządza wybory”.

Zgodnie z art. 225 “Jeżeli w ciągu 4 miesięcy od dnia przedłożenia Sejmowi projektu ustawy budżetowej nie zostanie ona przedstawiona Prezydentowi Rzeczypospolitej do podpisu, Prezydent Rzeczypospolitej może w ciągu 14 dni zarządzić skrócenie kadencji Sejmu”.

W związku z tym wypowiedź jest prawdziwa.

Wypowiedź Mateusz Kijowskiego jest odniesieniem do stwierdzenia Ryszarda Petru na konferencji prasowej, kiedy to mówił, że “jedynym dobrym rozwiązaniem dla Polski byłyby przyspieszone wybory”.

Do takiego scenariusza mogłoby dojść w 3 wyżej opisanych sytuacjach. W przypadku skrócenia kadencji Sejmu przez sam Sejm potrzebna jest większość 307 posłów. W obecnej kadencji Prawo i Sprawiedliwość ma 233 posłów, Platforma Obywatelska – 138, Kukiz’15 – 36, Nowoczesna – 29, PSL – 16. Jest również koło Wolni i Solidarni z 3 posłami oraz jeden poseł mniejszości niemieckiej i 3 niezrzeszonych.

Opozycja wraz z posłami niezrzeszonymi i mniejszości niemieckiej ma łącznie 227 posłów, a więc do skrócenia kadencji Sejmu potrzebne są również głosy posłów Prawa i Sprawiedliwości. Mogłoby się tak stać gdyby za skróceniem głosowały partie w następujących konfiguracjach.

PIS + PO = 371

PIS + Nowoczesna + PO = 400

PIS + Kukiz’15 + Nowoczesna + PSL = 314

W każdym wypadku, w którym PIS i PO głosowaliby za skróceniem kadencji Sejmu niezależnie od innych partii opozycyjnych taki wniosek byłby uchwalony.

Większość ⅔ jest również przewidziana w Konstytucji dla innych spraw np:

• dla ustawy wyrażającej zgodę na ratyfikowanie umowy międzynarodowej przekazującej organowi lub organizacji międzynarodowej kompetencje organów władzy państwowej (art.90 ust.2)
• dla ustawy o zmianie Konstytucji
• 2 lata od uchwalenia Konstytucji Sejm mógł tą większością odrzucić orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności z Konstytucją ustaw uchwalonych przed dniem jej wejścia w życie.

Ponadto większość ta jest przewidziana dla uchwał Zgromadzenia Narodowego, a więc połączonych izb Sejmu i Senatu w przypadkach uznania trwałej niezdolności Prezydenta RP do sprawowania urzędu oraz postawienia Prezydenta w stan oskarżenia.