Podatek bankowy stosowany jest obecnie w kilkunastu krajach europejskich. Nie można jednak powiedzieć, że obniżanie, lub ewentualne wycofywanie się, z tego podatku jest ogólnoeuropejskim trendem. Stąd, powyższą wypowiedź należy uznać za fałszywą.

Wartym zaznaczenia jest, że podatek bankowy w różnych krajach ma różne konstrukcje: w niektórych obejmuje pasywa, w innych aktywa, w jeszcze innych instrumenty pochodne. Różnią się również cele tego podatku: w Austrii, Belgii, Niemczech, Słowacji czy Szwecji pieniądze są przeznaczane na fundusze stabilizacyjne. W pozostałych krajach zasilają one budżet centralny. Nie można więc w prosty sposób porównać stawek podatkowych stosowanych w poszczególnych krajach.

Stawki podatku bankowego zostały porównane na podstawie danych z 2013 oraz 2015 roku. Stawki zawarte w obu zestawieniach zostały porównane ze sobą i prezentują się w następujący sposób:

1. Austria (od stycznia 2011) – stawka podatku zależna od danych z pierwszych 3 kwartałów i końca roku kalendarzowego
2. Belgia (od stycznia 2012) – stawka nie zmieniła się
3. Cypr (od stycznia 2011) – stawka wzrosła
4. Francja (od stycznia 2011) – stawka stopniowa spada, żeby osiągnąć 0,141% w 2019 roku
5. Holandia (od października 2012) – stawka nie zmieniła się
6. Niemcy (od stycznia 2011) – stawka nie zmieniła się
7. Łotwa (od stycznia 2011) – stawka wzrosła w 2012, od tamtego czasu nie zmieniła się
8. Portugalia (od stycznia 2011) – stawka nie zmieniła się
9. Słowacja (od stycznia 2012) – stawka zmalała
10. Szwecja (od 30 grudnia 2009) – w 2011 stawka wzrosła, od tego czasu nie zmieniła się
11. Węgry (od września 2010) – stawka zmalała
12. Wielka Brytania (od stycznia 2011) – stawka wzrosła