W krajach OECD/UE kwestia obrotu gruntami rolnymi poddana jest ustawodawstwu krajowemu. W uzasadnieniu do projektu ustawy o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw dokładnie przedstawiono uregulowania stosowane we Francji, Niemczech oraz Danii.

Obrót nieruchomościami rolnymi we Francji podlega kontroli administracyjnej. Decyzje tzw. autoryzacje, pozwalające na prowadzenie działalności rolniczej na gruntach, które mają być przedmiotem kupna lub dzierżawy, wydawane są przez prefektów departamentów z uwzględnieniem priorytetów wskazanych w departamentalnych planach strukturalnych. Ponadto należy posiadać kwalifikacje, które potwierdza dyplom lub certyfikat równoważny ukończeniu studiów rolniczych lub średniej szkoły rolniczej lub co najmniej 5-letnie doświadczenie w pracy w gospodarstwie rolnym w ciągu ostatnich 15 lat (jako rolnik, robotnik rolny, pomocnik lub wspólnik rolnika). Departamenty mają możliwość wprowadzenia dodatkowych warunków koniecznych do spełniani przez wnioskujących o pozyskanie nieruchomości. Polityka strukturalna rolnictwa realizowana jest przede wszystkim przez „Spółki Urządzeń i Osadnictwa Rolnego” (SAFER – Les Sociétés d’Aménagement Foncier et d’Etablissement Rural) – zorganizowane przez państwo lokalne spółki cywilne.

Ustawa z 28 lipca 1961 r. o obrocie gruntami reguluje administracyjną kontrolę nad obrotem gruntami rolnymi i leśnymi w Niemczech. Pozwolenia na zbycie własności nieruchomości rolnej wydawane są w zależności od landu przez organ administracji ogólnej albo organ szczebla powiatowego. Uzyskanie pozwolenia jest niezbędne do nabycia własności nieruchomości, gdyż tylko na tej podstawie może zostać dokonany wpis własności do ewidencji gruntów w księdze gruntowej przez urząd ksiąg wieczystych.

W Danii zostały określone odmienne warunki dot. nabywania gruntów rolnych przez osoby fizyczne i przez spółki. Każda własność o powierzchni powyżej 2 ha gruntów rolnych wraz z budynkami jest uznawana za gospodarstwo rolne, które w swojej działalności powinno dostosować się do zasad dobrej praktyki rolnej określonej przez Ministra Rolnictwa. Funkcję władzy publicznej w zakresie obrotu nieruchomościami rolnymi w Danii pełni Departament Struktur Rolnictwa, który jest jednostką upoważnioną przez Ministra Rolnictwa do zakupów gruntów rolnych oraz ma prawo do pierwokupu gruntów na rzecz państwa, jeśli jest to uzasadnione realizacją określonych projektów.

W opinii o zgodności z prawem Unii Europejskiej projektu ustawy o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw wyrażonej przez ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej dokonanej przez Sekretarza Stanu Ministra Spraw Zagranicznych Konrada Szymańskiego znalazł się następujący zapis: „W uzasadnieniu projektu podniesiono natomiast, że zbliżone rozwiązania, dotyczące ochrony ziemi rolniczej, funkcjonują w wielu krajach UE, w tym we Francji, Niemczech i Danii. Wskazano również, że w ostatnim czasie uregulowania ograniczające swobodny obrót nieruchomościami rolnymi wprowadzono m.in. na Węgrzech i w Bułgarii. Odnosząc się do powyższego należy zwrócić uwagę, że Komisja Europejska zażądała od tych państw członkowskich wyjaśnień dotyczących wprowadzonych przepisów regulujących nabywanie gruntów rolnych. Zdaniem Komisji mogą one bowiem dyskryminować inwestorów z innych państw unijnych.” Jednakże ostatecznie zostało uznane, że „Projekt ustawy nie jest sprzeczny z prawem Unii Europejskiej z zastrzeżeniem uwag zawartych w niniejszej opinii”

W związku z tym wypowiedź uznajemy za prawdziwą