Choć w świetle danych krajowych i unijnych Polska w latach 1988-2016 dokonała redukcji emisji CO2 o ponad 30%, nie jest to wynik najwyższy wśród państw dzisiejszej UE, jak sugeruje Mateusz Morawiecki. W tym okresie większy spadek wystąpił w dziesięciu innych krajach, w tym w Danii i Zjednoczonym Królestwie. Znaczna część redukcji CO2 w Polsce dokonała się w latach transformacji ustrojowej 1988-1990 (20%). Żadne inne państwo dzisiejszej UE nie odnotowało w tym czasie tak wysokiego spadku. W latach 1990-2016 Polska zredukowała emisję CO2 o 17%. W tym okresie lepszy wynik osiągnęła UE jako całość oraz 14 innych państw, w tym Belgia, Szwecja i Niemcy. W związku z tym wypowiedź Mateusza Morawieckiego uznajemy za manipulację – opierając się na prawdziwej informacji o ponad 30-procentowym spadku, wyciągnął fałszywe wnioski.

W wywiadzie dla RMF premier Mateusz Morawiecki odniósł się do negocjacji na forum Rady Europejskiej ws. polityki klimatycznej UE. Porównał on redukcję emisji CO2 w Polsce do redukcji w innych państwach Unii, szczególnie tych najbogatszych. W rozmowie z dziennikarzem stwierdził m.in., że:

Ktoś kiedyś mógł się fantastycznie rozwinąć po II wojnie światowej, nie mając w ogóle na uwadze względów klimatycznych. My dzisiaj jesteśmy państwem nie tak wysoko rozwiniętym jak Francja, która ma energetykę opartą na atomie, czy bardzo bogate Niemcy, albo Skandynawowie, którzy na Półwyspie Skandynawskim mają energetykę opartą na elektrowniach wodnych

W lutym 2018 roku Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami (KOBiZE) wydał  raport pt. „Inwentaryzacja gazów cieplarnianych w Polsce dla lat 1988-2016”. Według zawartych w nim danych w roku 1988, emisja CO2 w Polsce wynosiła 454 743,19 kt, a w 2016 roku 293 014,79 kt. W tym okresie nastąpiła więc redukcja emisji o 35,56%.

W perspektywie międzynarodowej emisję CO2 pokazuje m.in. raport Komisji Europejskiej pt. “Fossil CO2 and GHG emissions of all world countries”. Dokonano w nim porównania emisji z roku 1990 do tej z 2016. Według tego raportu w 2016 roku emisja CO2 w Polsce wynosiła 296 660 Mt. Jest to informacja podobna do podanej przez KOBiZE.

Raport Komisji Europejskiej bazuje na bazie danych EDGAR (Emission Database for Global Atmospheric Research). W bazie tej, oprócz porównania roku 1990 z 2016 (zawartego w wyżej wymienionym raporcie), znajdują się także szczegółowe dane dla okresu 1970-2016. Dane Komisji na temat emisji w 28 państwach UE w latach 1988-2016 przedstawiamy w poniższym zestawieniu:

Z powyższego zestawienia wynika, że choć Polska w latach 1988-2016 dokonała redukcji CO2 o ponad 30%, nie jest liderem wśród państw UE. Wyprzedza ją 10 państw, w tym te uznawane za najbogatsze, jak Zjednoczone Królestwo czy Dania.

Z danych Komisji Europejskiej wynika ponadto, że duży spadek emisji CO2 w Polsce (o 20,47%)  nastąpił już w latach 1988-1990. Żaden kraj z dzisiejszej UE nie odnotował w tym okresie tak wysokiego spadku. Mógł być on wynikiem znacznego ograniczenia produkcji przemysłowej w okresie transformacji ustrojowej. Szczegółowe dane na ten temat znajdują się w poniższym zestawieniu:

Pomijając okres 1988-1990 w którym Polska dokonała wyjątkowo dużej redukcji emisji CO2 i zestawiając dane o redukcji CO2 w państwach UE w latach 1990-2016, otrzymujemy wyniki jeszcze mniej korzystne dla Polski. Przedstawia je poniższe zestawienie:

W latach 1990-2016 większej redukcji CO2 niż Polska (o 17,3%) dokonało 14 innych państw dzisiejszej UE. Wynik Polski jest niższy od wyniku Unii jako całości (redukcja o 20,83%). Nasze państwo wyprzedzają nie tylko Dania i Zjednoczone Królestwo, lecz także inne uznawane za najbogatsze kraje – Belgia, Szwecja i Niemcy.

Końcowa ciekawostka: dane Komisji Europejskiej umożliwiają porównanie redukcji emisji CO2 w Polsce i na Ukrainie. Okazuje się, że u naszego wschodniego sąsiada nastąpił znacznie większy spadek emisji dwutlenku węgla. Gdy w latach 1988-2016 Polska dokonała redukcji emisji CO2 o 34,22%, Ukraina osiągnęła wynik znacznie wyższy – 71,87%. Na Ukrainie emisja CO2 spadła o 52,35% już w latach 1990-1996. Odpowiedź na pytanie, czy był to wynik postępowej polityki klimatycznej, czy gwałtownych zmian gospodarczych, pozostawiamy naszym czytelniczkom i czytelnikom.