Wypowiedź posłanki Moniki Falej uznajemy za prawdziwą, ponieważ podane przez nią dane znajdują potwierdzenie w wynikach badania opublikowanego w raporcie „Bezpieczeństwo pracy w Polsce 2019”.

Czym jest mobbing?

Mówiąc o zjawisku mobbingu, należy rozpatrywać je na dwóch płaszczyznach: prawnej i psychologicznej.
Definicja normatywna została zawarta w art. 943 par. 2 kodeksu pracy:

Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników

Z kolei w psychologii za mobbing uznaje się usystematyzowaną formę przemocy psychicznej lub/i fizycznej stosowaną wobec pracowników przez przełożonych, ale też przez osoby znajdujące się na tym samym stanowisku.

Raport Koalicji Bezpieczni w Pracy

Koalicja Bezpieczni w Pracy co roku publikuje raporty dotyczące kultury bezpieczeństwa wśród polskich pracowników i pracodawców. Motywem przewodnim najnowszego wydania z 2019 roku jest zagadnienie mobbingu, depresji i stresu w miejscu pracy.

Wyniki znajdujące się w raporcie pochodzą z badania przeprowadzonego przez SW RESEARCH na próbie 1 517 pracowników fizycznych i biurowo-umysłowych. Na początku należy odnotować, w jaki sposób mobbing jest rozumiany przez ankietowanych. W badaniu zrealizowanym metodą CAWI mobbing definiowano najczęściej jako nękanie (22 proc.), stres, presja, wymuszenia (15 proc.) lub prześladowanie (15 proc.). Co ważne, nie wszyscy badani spotkali się z tym terminem – odsetek takich osób wyniósł 78 proc.

Skala mobbingu wśród polskich pracowników

46 proc. ankietowanych przyznało, że padło ofiarą mobbingu. Jeszcze więcej badanych – 53 proc. – doświadczyło przemocy słownej. Z kolei 63 proc. respondentów stwierdziło, że miało styczność z nieodpowiednim traktowaniem przez przełożonego. Warto zwrócić też uwagę na kwestię przemocy fizycznej. 14 proc. pracowników wskazało, że miało do czynienia z takim rodzajem patologii społecznej w miejscu pracy.

Powyższe odpowiedzi dotyczą osobistych doświadczeń z patologiami w miejscu pracy. Wyższy odsetek negatywnych odpowiedzi odnotowano w przypadku pytania zaobserwowane nieetyczne zachowania. Tym razem 53 proc. badanych stwierdziło, że było świadkiem mobbingu w miejscu pracy. Poniżej prezentujemy pełne wyniki:

Źródło: Bezpieczni w Pracy

Co ciekawe, 75 proc. badanych stwierdziło, że wybrałoby miejsce pracy oferujące niższą płacę, ale lepsze warunki psychospołeczne.

Jak można walczyć z mobbingiem?

Jak zauważają autorzy raportu, rozwiązania zawarte w kodeksie pracy są niewystarczające, gdyż skupiają się wyłącznie na karaniu za mobbing, pomijają natomiast takie kwestie jak prewencja i edukacja. Ponadto odpowiedzialność powinni brać na siebie także sami pracodawcy.

To właśnie od poszczególnych firm należy oczekiwać działań na poziomie regulaminu pracy lub układu zbiorowego Z kolei według Państwowej Inspekcji Pracy fundamentalne znaczenie dla walki z mobbingiem ma reakcja zarówno ofiary mobbingu, jak i potencjalnych świadków zdarzenia. PIP zwraca też uwagę na to, co powinno mieć miejsce po akcie mobbingu. Szczególnie istotne jest tutaj udzielenie wsparcia poszkodowanemu.