Pierwsza część wypowiedzi: “Ja widzę absolutnie precyzyjnie realizowany plan” jest opinią i zgodnie z naszą metodologią nie została poddana weryfikacji.

W czerwcu 2007 roku Klub Parlamentarny PiS przedstawił projekt ustawy o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Nowelizacja zakładała przede wszystkim zmiany dotyczące zasady powołania prezesa i wiceprezesa TK. W ustawie z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym mówił o tym artykuł 15, do którego zaproponowano następujące zmiany:

1. zasadę powoływania prezesa i wiceprezesa TK na 3 lata z możliwością ponownego kandydowania na stanowisko, jeżeli taka będzie wola kolegium sędziowskiego
2. zwiększenie do trzech liczby kandydatów przedstawianych przez Zgromadzenie Ogólne, spośród których Prezydent RP dokonuje wyboru kandydatów na Prezesa i Wiceprezesa
3. zasadę mówiącą o tym, iż wybór kandydatów na stanowisko prezesa lub wiceprezesa Trybunału powinien być dokonany nie wcześniej niż trzy miesiące i nie później niż jeden miesiąc przed upływem okresu urzędowania prezesa lub wiceprezesa, a w przypadku opróżnienia stanowiska prezesa lub wiceprezesa – w okresie jednego miesiąca
4. przyznanie najstarszemu wiekiem sędziemu TK prawa do przewodzenia obradom Zgromadzenia Ogólnego, na którym dochodzi do powołania prezesa i wiceprezesa

Ponadto projekt ustawy PiS zakładał także zmiany:

• art. 19 (dodanie ustępu 3 o brzmieniu: Organizacje społeczne mogą przedstawiać Trybunałowi opinie dotyczące rozpoznawanej sprawy, z własnej inicjatywy lub na wniosek sędziego Trybunału.”)
• art. 25 (rozpoznanie sprawy w pełnym składzie wymaga obecności co najmniej 11 sędziów)
• art. 26 (dodanie następującego zapisu: „W rozpoznaniu wniosku o wyłączenie sędziego nie bierze udziału sędzia, którego wniosek ten dotyczy.”)
• art. 29 (skreślenie ust. 5 “W sprawach rozpoznawanych przez Trybunał w pełnym składzie uczestniczy Prokurator Generalny lub jego zastępca. W sprawach rozpoznawanych w innych składach uczestniczy prokurator Prokuratury Generalnej.
• art. 37 (artykuł otrzymuje następujące brzmienie: “1. Wnioski, pytania prawne i skargi konstytucyjne, co do których nie zachodzą przeszkody formalne, Trybunał kieruje do rozpoznania na rozprawie oraz wyznacza termin rozprawy, z uwzględnieniem kolejności wpływu spraw. 2. Z zastrzeżeniem art. 43, rozprawa powinna się odbyć nie wcześniej niż trzy miesiące i nie później niż sześć miesięcy od dnia wpłynięcia do Trybunału wniosku, pytania lub skargi konstytucyjnej, co do którego nie zachodzą przeszkody formalne.

Jeśli porówna się grudniową nowelizacja ustawy o Trybunale i propozycję z 2007 roku okazuje się, iż wbrew temu co twierdzi autorka tej wypowiedzi nie mają one ze sobą wiele wspólnego.

Nowelizacja z grudnia 2015 roku nie zawiera propozycji zmian kwestii regulowanych przez art. 15, 19, 26, 29 i 37. Jeśli chodzi natomiast o zapisy dotyczące minimalnej liczby sędziów potrzebnych do orzekania w pełnym składzie, nowelizacja z grudnia mówi o 13 a nie 11 sędziach. W związku z tym powyższa wypowiedź uznana zostaje za fałszywą.