Komisja Nadzoru Finansowego według ustawy z dnia 21 lipca 2006 o nadzorze nad rynkiem finansowym “jest organem właściwym w sprawach nadzoru nad rynkiem finansowym” Zajmuje się między innymi licencjonowaniem banków, monitorowaniem struktury ich własności czy też stabilności finansowej.

W skład Komisji wchodzą Przewodniczący, dwóch Zastępców Przewodniczącego i czterech członków. W KNF nie ma prezesa, ale można przyjąć, że Adamowi Bielanowi chodziło o Przewodniczącego, którego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, a zastępców Przewodniczącego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komisji. W 2011 r.  powołany zostaje nowy Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego przez Donalda Tuska, który był wtedy Prezesem Rady Ministrów, więc słowa Adama Bielana wydają się być prawdziwe. Przewodniczącym został Andrzej Jakubiak.

Stwierdzenie jednak, że KNF jest kontrolowana przez PO, bo jej prezes był powołany za rządów PO jest jednak manipulacją, ponieważ informacja prawdziwa została przedstawiona w sposób, który może wprowadzać w błąd, że Platforma Obywatelska powołuje instytucje państwowe, co nie jest zgodne z prawdą. Warto także zauważyć, że według ustawy na mocy, której zostaje powołana KNF podejmuje ona decyzje “zwykłą większością głosów, w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej czterech osób wchodzących w jej skład, w tym Przewodniczącego Komisji lub jego Zastępcy”. Nie można, więc powiedzieć, że Przewodniczący KNF podejmuje uchwały KNF samodzielnie. Decyzje zapadają wspólnie z jej członkami.

Dodatkowo ta wypowiedź podważa konstytucyjną zasadę państwa prawa (Art. 2 Konstytucji RP) i zasadę praworządności (Art.7 Konstytucji RP), sugerując, że Prezes Rady Ministrów wpływa na KNF i wykorzystuje tę instytucje do partyjnych celów. Według Konstytucji organy publiczne działają zgodnie z prawem i w jego granicach. Wskazuje ona również pewien standard, że prawo stwarza potrzeba budowania zaufania do państwa i tworzonego przez to państwo prawa. Natomiast słowa Adama Bielana można zrozumieć w taki sposób, że w państwie polskim nie przestrzega się zasad ustrojowych charakteryzujących państwa demokratyczne.