Regulacje dotyczące chmielu w Niemczech

Skopiuj link

Drukuj

Udostępnij

Strona główna

Wypowiedzi

Regulacje dotyczące chmielu w Niemczech

19.09.2015 godz. 0:00

1 min czytania

Wypowiedzi

Sprawdzamy wypowiedzi polityków i osób publicznych pojawiające się w przestrzeni medialnej i internetowej. Wybieramy wypowiedzi istotne dla debaty publicznej, weryfikujemy zawarte w nich informacje i przydzielamy jedną z pięciu kategorii ocen.

Nasza metodologia

19.09.2015 godz. 0:00

1 min czytania

Janusz Palikot

W Niemczech ma pan regulację ze starego okresu, że musi pan użyć konkretnie ileś kilogramów świeżego chmielu do piwa.

Fałsz

Wypowiedź uznajemy za fałsz, gdy:

nie jest zgodna z żadną dostępną publicznie informacją opartą na reprezentatywnym i wiarygodnym źródle,

jej autor przedstawia nieaktualne informacje, którym przeczą nowsze dane, zawiera szczątkowo poprawne dane, ale pomija kluczowe informacje i tym samym fałszywie oddaje stan faktyczny.

Sprawdź metodologię

Fałsz

Wypowiedź uznajemy za fałsz, gdy:

nie jest zgodna z żadną dostępną publicznie informacją opartą na reprezentatywnym i wiarygodnym źródle,

jej autor przedstawia nieaktualne informacje, którym przeczą nowsze dane, zawiera szczątkowo poprawne dane, ale pomija kluczowe informacje i tym samym fałszywie oddaje stan faktyczny.

Sprawdź metodologię

Udostępnij:

Najbardziej znana historyczna norma prawna dot. piwa w Niemczech to Reinheitsgebot, tj. Bawarskie Prawo Czystości z 1516 r., według której do produkcji piwa należało stosować jedynie wodę, jęczmień i chmiel (Ganz besonders wollen wir, dass forthin allenthalben in unseren Städten, Märkten und auf dem Lande zu keinem Bier mehr Stücke als allein Gersten, Hopfen und Wasser verwendet und gebraucht werden sollen – “Chcemy zwłaszcza, aby wszędzie w naszych miastach, na targach i na wsiach do żadnego piwa nie było stosowane i używane więcej części niż tylko same jęczmień, chmiel i woda”).

Późniejsze regulacje dopuszczają jeszcze inne składniki, m.in. drożdże, pszenica lub cukier.

Jednak zarówno w Reinheitsgebot jak i w późniejszych przepisach, łącznie z aktualnie obowiązującą Vorläufiges Biergesetz nazywaną potocznie Niemieckim Prawem Czystości, w żaden sposób nie sprecyzowano konkretnej ilości chmielu niezbędnej do produkcji trunku, by można było go nazwać piwem.