Liczba osób zagrożonych ubóstwem w Polsce nie jest tak przerażająca jak ta przedstawiona przez ministra. Nie tylko podał on niezgodne z prawdą dane, ale także z samej tendencji wyciągnął niezgodne z prawdą wnioski.

Zgodnie z raportem GUS z 2013 roku, liczba mieszkańców Polski wynosi obecnie – w przybliżeniu – 38,5 miliona osób. Statystyki dotyczące ubóstwa są zaś przez Główny Urząd Statystyczny prezentowane w formie procentowej. Na podstawie trzech różnych definicji ubóstwa wykorzystywanych do kwalifikacji badań można więc określić, iż osób zagrożonych relatywną granicą ubóstwa w 2005 roku było około 6,9 miliona, w 2012 – 6,3 miliona. Zagrożonych zgodnie z definicją ustawową w 2005 było także 6.9 miliona, w 2012 roku zaś 2 miliony 618 tysięcy osób.

W tym miejscu należy wyjaśnić także przyczynę ponad dwukrotnego spadku ubóstwa “ustawowego”. Wiązane jest ono bowiem z możliwością ubiegania się o zasiłek pieniężny na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 o pomocy społecznej. W myśl artykułów 37 i 38 w/w ustawy przysługuje on osobom, których dochód jest niższy od kryterium dochodowego (stosowanie – osoby samotnie gospodarującej i rodziny). Kryterium to, wyznaczone aktualnie Rozporządzeniem Rady Ministrów z 17 lipca 2012, wynosi – odpowiednio 542 i 456 złotych na osobę. Pierwsze kryterium na gruncie nowej ustawy określono rozporządzeniem, zgodnie z artykułem 145, dopiero w roku 2006 i wynosiło ono 477 i 351 złotych. Jak można wywnioskować po zestawieniu danych z przedstawionym powyżej wykresem, spadki liczby ludności zagrożonej ubóstwem wynikały z podwyższania stawki uprawniającej do zasiłku, czego nie można uznać za sukces konkretnych rządów w walce z ubóstwem. Można to także zauważyć zestawiające te dane ze informacjami dotyczącymi tzw. relatywną granicą ubóstwa, modyfikowaną o wzrost cen – w tym wypadku spadek jest zdecydowanie mniejszy.

Dane podane przez ministra na rok 2012 pozornie zgadzają się ze statystykami Eurostatu, podana tam liczba 10 milionów Polaków dotyczy jednak łącznej liczby osób zagrożonych tak ubóstwem, jak i społecznym wykluczeniem.