FAKE NEWS W PIGUŁCE

„Dlaczego kulista Ziemia to kłamstwo Kopernika” – pyta nas opis filmu na profilu Jasnej Strony Mocy. Nagranie przedstawia rzekome dowody na to, że Ziemia jest płaska. Po raz pierwszy materiał ten opublikowany został w 2018 roku. Film powstał m.in. jako odpowiedź na wideo nagrane przez popularnonaukowego youtubera Dariusza Hoffmana, który na swoim kanale SciFun wyjaśniał argumenty zwolenników teorii o płaskiej Ziemi. 

Widoczny na nagraniu mężczyzna przedstawia się jako „Król” Sanjaya z Lehji. Jest to jeden z popularyzatorów wszelakich teorii spiskowych. Posty z profilu Jasnej Strony Mocy były już przez nas kilkukrotnie weryfikowane. W naszych analizach obalaliśmy teorie dotyczące chemtrails, obecności morgellonów w szczepionkach oraz nieskutecznych testów PCR.

Źródło: www.facebook.com

To, że Ziemia nie jest płaska, wiedzieli już w starożytności

W wideo opublikowanym przez Jasną Stronę Mocy Sanjaya przekonuje, że: „heliocentryzm to największa ściema” (czas nagrania 0:10), a teoria ta jest „wymysłem jezuitów” (czas nagrania 1:16). Heliocentryzm jest w materiale utożsamiany z teorią kulistości Ziemi. Tak naprawdę jednak twierdzenia dotyczącego tego, że Ziemia jest płaska, zostały obalone ponad tysiąc lat przed powstaniem teorii heliocentrycznej.

Z kolei ok. 240 roku p.n.e. grecki filozof i astronom Eratostenes z Cyreny dokonał pierwszego, relatywnie dokładnego obliczenia obwodu kuli ziemskiej. Te i inne obserwacje stały się zalążkiem powstania teorii geocentrycznej. Jej głównym założeniem była obecność Ziemi w centrum układu słonecznego.

Teoria ta jednak nie przedstawiała Ziemi jako płaskiego dysku. Można to zauważyć chociażby na modelu geocentrycznym przygotowanym przez Klaudiusza Ptolemeusza. Widzimy wyraźnie, że przedstawiona na nim Ziemia nie jest płaska, lecz jest sferą.

Źródło: www.nla.gov.au

Heliocentryzm nie ma nic wspólnego z teorią o kulistości planety i z NASA

Powstała w XVI wieku teoria heliocentryczna stanowiła kontrę do modelu geocentrycznego w kwestii umiejscowienia Ziemi w Układzie Słonecznym, a nie jej kształtu.

Sanjaya twierdzi w swoim materiale, że teoria o tym, że Ziemia nie jest w centrum Układu Słonecznego, została zmyślona przez agencje kosmiczne w celu zarobienia pieniędzy: „Dla nas z praktycznego punktu widzenia nie ma znaczenia (…), ale ma to znaczenie dla tych, którzy prowadzą te badania kosmiczne (…) bo oni z tego mają kasę, mają łatwy skok na społeczne pieniądze. Dla nich to jest ważne, bo dla nas to nie ma jakiegoś większego znaczenia” (czas nagrania 2:36).

Mikołaj Kopernik przedstawił swoje tezy dotyczące heliocentryzmu w opublikowanym w 1541 roku dziele „O obrotach sfer niebieskich”. Tymczasem Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) została założona w 1958 roku – ponad 400 lat po tym, jak Kopernik ogłosił, że Ziemia nie leży w centrum Układu Słonecznego. Twierdzenie, że ktokolwiek mógł wykorzystać teorię heliocentryczną do uargumentowania badań kosmosu, nie ma oparcia w faktach, zwłaszcza że w czasach Kopernika nie istniały nawet samoloty.

Czy kąt nachylenia Ziemi to efekt działania szatańskich sił?

W poszukiwaniu dowodów na ukrywanie tajemnicy o płaskiej Ziemi Sanjaya kieruje uwagę widzów na kąt nachylenia Ziemi względem płaszczyzny obrotu wokół Słońca: „Śmieszne jest, że ta Ziemia jest pod kątem względem poziomu 66,6 stopnia. Z czym nam się to kojarzy?” (czas nagrania 0:52).

Jak możemy dowiedzieć się z Encyklopedii PWN, wartość tego nachylenia wynosi obecnie 23,4 stopnia i rzeczywiście Ziemia jest pochylona względem płaszczyzny orbity o 66,6 stopnia.

Co jednak jest w tym ważne, to fakt, że wartość ta nie jest stała. Jak informuje Encyklopedia, kąt ten podlega wahaniom w cyklu wynoszącym 41 tys. lat. W tym czasie Ziemia będzie zmieniała swoje nachylenie względem orbity, które w maksymalnych wychyleniach wynosić będzie od 21,8 stopnia (68,2 stopnia) do 24,4 stopnia (65,6 stopnia).

Na pytanie o to, dlaczego Ziemia nachylona jest względem płaszczyzny orbity, odpowiada prof. Leszek Czechowski z Instytut Geofizyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Perspektywa nie tłumaczy wschodów i zachodów Słońca

Pewnym problemem dla zwolenników teorii płaskiej Ziemi jest wytłumaczenie zjawiska wschodów i zachodów Słońca. Ruch obrotowy odpowiedzialny za cykl dnia i nocy nie mógłby odbywać się na dysku. Jak mówi Sanjaya, rozwiązaniem jest zjawisko perspektywy: „Ziemia jest płaska, słońce się oddala, jest prawo perspektywy. Im coś jest dalej, tym niżej schodzi niżej i robi się mniejsze i w końcu znika. Robi się wrażenie, że jest zachód. Poza tym Słońce, czy światło słoneczne nie ma działania w nieskończoność. Zasięg światła jest ograniczony” (czas nagrania 3:50).

O pomoc w wytłumaczeniu, dlaczego perspektywa nie jest odpowiedzią na zachody słońca, poprosiliśmy ekspertów z Instytutu Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jak powiedział nam mgr Jakub Tokarek:

Z kolei, gdyby Ziemia faktycznie była dyskiem, to Słońce zachowywałoby się inaczej, niż ma to miejsce w rzeczywistości:

Dlaczego widzimy statki znikające za horyzontem? To efekt mirażu

W trakcie wideo usłyszmy również, że dowodem na to, że Ziemia jest płaska, są statki widoczne na linii horyzontu: „Jest wiele filmów, że statek znika (za horyzontem – przyp. Demagog), robi się zoom i statek znowu jest (…) Gdyby była kulista, to byłaby górka. Jakby się schował za tą górkę, to żaden zoom by tego statku nie wyciągnął” (czas nagrania 5:02).

Efekt opisany w nagraniu to zjawisko mirażu. Jest to efekt optyczny polegający na powstawaniu obrazów przedmiotów zwykle niewidocznych i oddalonych od osoby obserwującej. 

Jak możemy przeczytać w encyklopedii PWN:

Efekt mirażu nad wodą można zaobserwować na poniższej grafice po lewej stronie. Mimo że obiekt znajduje się poniżej linii wzroku osoby patrzącej, to światło odbijające się od powietrza sprawia, że wciąż jest on widoczny.

Źródło: www.commons.wikimedia.org

Skąd wiemy, że Ziemia nie jest płaska?

Nie trzeba lecieć w kosmos, aby przekonać się, że nasza planeta nie przypomina lecącego przez wszechświat dysku. Jest kilka sposobów na to, aby samodzielnie przekonać się o kształcie naszej planety:

• Grawitacja

Z siłą ciążenia mamy do czynienia każdego dnia. To właśnie ona sprawia, że tak trudno wchodzi się nam po schodach, a po podskoczeniu nie wylecimy poza atmosferę. Na kulistej planecie grawitacja jest w miarę równomierna na całej powierzchni. Poniższa grafika w sposób poglądowy przedstawia działanie tej siły.

Źródło: www.commons.wikimedia.org

Tego typu sytuacja nie mogłaby mieć miejsca na płaskiej Ziemi. Wartość siły grawitacji różniłaby się w zależności od miejsca, w którym byśmy się znajdowali.

• Zegar słoneczny

Aby dowieść, że Ziemia jest kulą, można także wykorzystać do tego zegar słoneczny. Wbity w podłoże patyk będzie rzucał cień, który wraz z upływem czasu będzie się przemieszczał. W sytuacji, gdyby nasza planeta była płaska, cienie rzucane przez dwa patyki wbite w dwóch różnych miejscach, miałyby ten sam kształt.

Zjawisko różnej długości cieni w zależności od lokalizacji wykorzystał Eratostenes w trakcie pomiarów obwodu Ziemi. Gdyby Ziemia była płaska, starożytnemu matematykowi nie udałoby się dokonać obliczeń.

• Konstelacje gwiazd

W zależności od tego, na której półkuli się znajdziemy, będziemy mieli możliwość oglądania różnych konstelacji i gwiazd. Na półkuli północnej zobaczyć można np. Wielką i Małą Niedźwiedzicę. Z kolei na półkuli południowej dostrzeżemy m.in. Krzyż Południa czy Oktant. Z kolei na płaskiej Ziemi możliwe byłoby oglądanie każdego rodzaju konstelacji, niezależnie od położenia.

• Wahadło Foucault

Na koniec eksperyment do wykonania, jeżeli mieszka się w wysokim budynku. Eksperyment z wykorzystaniem wahadła po raz pierwszy przeprowadził francuski fizyk Jean Bernard Focault w 1851 roku. Polega on na zawieszeniu dużej masy na długiej linie w taki sposób, aby nic nie ograniczało jej poruszania się w dowolnym kierunku. 

Źródło: www.flickr.com

Wahadło Foucault zachowuje się różnie, w zależności od tego, gdzie zostanie zawieszone. Na półkuli północnej będzie się poruszać zgodnie z ruchem wskazówek zegara, z kolei na półkuli południowej przeciwnie. Na równiku w ogóle nie będzie się obracać. Taka sytuacja nie mogłaby się wydarzyć, gdyby Ziemia była płaska.

Podsumowanie

Teoria heliocentryczna nie ma nic wspólnego z teorią o płaskiej Ziemi. Nasza planeta jest kulista, o czym świadczy występowanie siły grawitacji, różnych kątów padania promieni słonecznych i odmiennych konstelacji gwiazd w zależności od położenia obserwującego. Pojawianie się statków znikających za horyzontem związane jest ze zjawiskiem mirażu.

Nie musisz działać jak automat i udostępniać informacji bez sprawdzenia. Najwyższy czas wyłączyć automatyczny tryb i przełączyć się na myślenie.

Zobacz, co przygotowali dla Ciebie nasi ambasadorzy: Kasia Gandor, Martin Stankiewicz, Ola i Piotr Stanisławscy (Crazy Nauka), Marcin Napiórkowski oraz Joanna Gutral.