Fake news w pigułce

18 lipca 2023 roku na anonimowym profilu na Facebooku pojawiło się krótkie nagranie z udziałem Ernsta Wolffa – człowieka, którego w sieci przedstawia się jako eksperta od ekonomii oraz pisarza i dziennikarza. W filmie pochodzącym z listopada 2021 roku przekonywano, że w czasie pandemii COVID-19 odnotowano wiele „dziwnych zdarzeń” (czas nagrania 02:00). Za tymi zdarzeniami rzekomo miało się kryć zewnętrzne finansowanie takich organizacji jak Światowa Organizacja Zdrowia (czas nagrania 02:17), Uniwersytet Harwardzki (czas nagrania 02:44) czy The Johns Hopkins University School of Medicine (czas nagrania 03:28).

Źródło: www.facebook.com

Na film zareagowało 8,2 tys. osób, a 4,8 tys. udostępniło go na swoich tablicach. W sekcji komentarzy pojawiło się 245 wypowiedzi, w tym m.in. takie jak: „skończyć z mafią globalistycznych morderców” czy „plandemia srovid…jak nas oszukano”. W kolejnym komentarzu czytamy: „maseczki, preparaty eksperymentalne i ludzka głupota zmieniła postrzeganie rzeczywistości”.

Czy w czasie pandemii COVID-19 nie prowadzono sekcji zwłok chorych?

Nagranie z udziałem Ernsta Wolffa rozpoczyna się od opowiadania o chaosie w medycynie i nauce (czas nagrania 00:00). W filmie słyszymy, że „od miesięcy nie przeprowadzano sekcji zwłok (nagranie powstało w 2021 roku – przyp. Demagog), ponieważ były one rzekomo zbyt niebezpieczne” (czas nagrania 00:57) – dotyczy to osób zmarłych z powodu COVID-19.

To nieprawda, że w czasie pandemii COVID-19 nie prowadzono sekcji zwłok. Na przykład w pracach naukowych z 2020 roku udokumentowano fakt przeprowadzenia sekcji zwłok osób zmarłych z powodu COVID-19. Jedną z nich jest ta praca na temat sekcji w północnych Włoszech, a także badanie z Hiszpanii – obie publikacje ukazały się latem 2020 roku.

W pierwszych miesiącach pandemii o sekcjach zwłok chorych osób donosiły także media w Polsce (1, 2). Wskazywały one na to, w jakim stanie były ciała osób zmarłych z powodu COVID-19.

Czy termin „bezobjawowej choroby” pojawił się dopiero w 2020 roku?

W dalszej części nagrania od Ernsta Wolffa dowiadujemy się, że termin „bezobjawowej choroby” jest rzekomo czymś nowym. W filmie można usłyszeć, że jednym z podejrzanych nowych zjawisk w medycynie w czasie pandemii COVID-19 miała być: „bezobjawowa choroba, o której świat dowiedział się po raz pierwszy w 2020 roku” (czas nagrania 01:04).

To nieprawda, że termin „bezobjawowej choroby” pojawił się dopiero przy okazji pandemii COVID-19 w 2020 roku. Hasło to można znaleźć w wielu źródłach (1, 2, 3) i definiuje się nim chorobę, która na pozór nie daje możliwych do zaobserwowania skutków ze względu na wczesny etap zachorowania lub minimalny wpływ na organizm. W sposób bezobjawowy może przebiegać wiele chorób, w tym m.in. niektóre zakażenia, cukrzyca oraz nowotwory na wczesnym etapie, co nie oznacza, że wcale nie oddziałują one negatywnie na organizm.

Z bazy Google Books Ngram Viewer wynika, że zwrot „asymptomatic disease” (ang. „choroba bezobjawowa”) pojawiał się w różnych opracowaniach już na początku XX wieku. Także z bazy PubMed tworzonej przez National Center for Biotechnology Information dowiemy się, że pojedyncze prace, w których pojawiał się ten zwrot, były publikowane od co najmniej 1924 roku, zainteresowanie nim zaczęło wzrastać od 1975 roku, zaś szczyt przypadł na 2021 rok.

Źródło: www.pubmed.ncbi.nlm.nih.gov

Z kolei z Google Trends wynika, że hasło to było wyszukiwane w sieci od co najmniej 2004 roku. Termin „bezobjawowej choroby” nie jest więc niczym nowym w medycynie ani też czymś, o czym nie można było się wcześniej dowiedzieć z ogólnie dostępnych źródeł.

Źródło: www.trends.google.pl

Luc Montagnier i jego „wątpliwości” co do pandemii

Ernst Wolff opowiadał też, że „musieliśmy przyglądać się, jak człowiek na miarę Luca Montagnier, wszak odkrywcy wirusa HIV, emerytowany profesor i noblista został zignorowany przez media […] po swoich publicznie wyrażonych wątpliwościach dotyczących oficjalnej narracji” (czas nagrania 01:17) – nie podał jednak, dlaczego tak się stało.

Luc Montagnier (zm. 2022) to znany francuski wirusolog, który nie był jednak autorytetem w kontekście koronawirusa. W czasie pandemii COVID-19 badacz zaczął głosić fałszywe tezy. Według niego w genom SARS-CoV-2 włączono geny HIV. Uważał m.in. że szczepienia przeciw COVID-19 wzmacniają zakażenie, na co nie przedstawił żadnych dowodów w postaci badań. Wypowiedzi jego autorstwa oraz jego zwolenników weryfikowaliśmy kilkukrotnie na naszych łamach (np. 1, 2).