Faktem jest, że w trakcie sprawowania urzędu Ministra Pracy i Polityki Społecznej Jolanta Fedak co najmniej kilkukrotnie brała udział w spotkaniach z rodzicami niepełnosprawnych dzieci – przykładowo w 2009 oraz w 2010 r. Podjęte zostały również działania dotyczące świadczeń opiekuńczych: m.in. świadczenia pielęgnacyjnego oraz specjalnego zasiłku opiekuńczego.

Przede wszystkim należy rozróżnić powyższe instytucje. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 grudnia 2013 r., korzystanie ze świadczenia pielęgnacyjnego wyklucza możliwość ubiegania o specjalny zasiłek opiekuńczy, albowiem oba świadczenia stanowią swoisty rodzaj wynagradzania przez państwo osób opiekujących się niepełnosprawnymi członkami rodziny.

Wskazywane przez byłą panią minister działania dotyczyły świadczenia pielęgnacyjnego, tj. świadczenia przysługującego:

1) matce albo ojcu,

2) opiekunowi faktycznemu dziecka,

3) osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną, w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,

4) innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu  niepełnosprawności

– jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze  znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji, albo osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W tym przypadku faktycznie, powoływane przez minister Jolantę Fedak zniesienie kryterium dochodowego nastąpiło z dniem 1 stycznia 2010 r. mocą ustawy z dnia 19 listopada o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją wydatków budżetowych (Dz. U. 2009 poz 1706)

Dla uporządkowania należy jeszcze odnieść się do drugiej z omawianych instytucji. Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny (zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), jeżeli zrezygnują one z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą, co do której zostało wydane orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Instytucja ta została wprowadzona mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych i niektórych innych ustaw (Dz.U. 2012 poz. 1548) wprowadzającą zmiany w ustawie o świadczeniach rodzinnych. Ustawa ta weszła w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Możliwość uzyskania tego świadczenia uzależniona jednak została od spełnienia kryterium dochodowego. Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługiwał jeżeli łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 5 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych (początkowo była to kwota 583 zł netto obecnie jest to 623 zł netto – ustalona rozporządzeniem z dnia 10 sierpnia 2012 r., od 1 listopada 2014 r. będzie to już 664 zł netto).