Obietnica wprowadzenia nowego świadczenia wychowawczego pojawiła się już w programie Prawa i Sprawiedliwości z 2014 roku. Partia obiecywała wówczas comiesięczny dodatek rodzinny w kwocie 500 zł. na każde drugie, trzecie i kolejne dzieci w rodzinie do 18 roku życia. Dodatek miał mieć charakter powszechny za wyjątkiem rodzin o wysokich dochodach. Natomiast rodziny o niskich dochodach miały otrzymać go już za pierwsze dziecko.

Obietnica ta pojawiła się także w 2015 r. w trakcie kampanii prezydenckiej kandydata PiSu Andrzeja Dudy, na konwencji programowej „Myśląc Polska” oraz w kampanii wyborczej przed wy- borami parlamentarnymi, stając się jednym z czołowych punktów programowych Prawa i Sprawiedliwości. Po wygranych przez PiS wyborach parlamentarnych, premier Beata Szydło w swoim exposé potwierdziła, że wprowadzenie programu będzie priorytetowym zadaniem jej rządu i do- kona się w ciągu pierwszych stu dni jej urzędowania. Premier zapowiedziała także, że zostanie on sfinansowany z nowo wprowadzonych podatków sektorowych (bankowego i od supermarketów), a także ze zwiększonego poboru dywidend i zwiększonej ściągalności podatku od towarów i usług.

Rządowy projekt ustawy wprowadzającej program „Rodzina 500 plus” wpłynął do Sejmu 1 lutego 2016 roku i uchwalony został 11 lutego 2016 roku. Prezydent podpisał ustawę 17 lutego 2016 roku.

„Rodzina 500 plus” to program z założenia prorodzinny i prodemograficzny, którego celem jest finansowe wsparcie rodzin w wychowaniu dzieci. Ma on pozytywnie wpływać na wzrost liczby urodzeń, eliminować ubóstwo oraz stanowić inwestycję w rodzinę. Początkowo świadczenie wychowawcze w wysokości nieopodatkowanych 500 zł było udzielane na każde drugie i kolejne dziecko do ukończenia przez nie 18. roku życia (w przypadku rodzin uboższych lub z dziećmi niepełnosprawnymi także na pierwsze czy jedyne dziecko). Program wszedł w życie 1 kwietnia 2016 roku. W tym samym miesiącu zostały także wypłacone pierwsze świadczenia.

Ustawa o pomocy państwa w wychowaniu dzieci była nowelizowana i wprowadzano do niej liczne zmiany. Najistotniejsze zmiany wprowadzono uchwaloną 26 kwietnia 2019 r. nowelizacją ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z nimi od 1 lipca 2019 r. świadczenie „500 plus” przysługuje na każde dziecko do ukończenia 18. roku życia, także pierwsze, bez względu na kryterium dochodu osiąganego przez rodzinę. Według informacji udostępnionych przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, finansowe wsparcie otrzyma dzięki temu 6,8 mln dzieci.

Zgodnie z komunikatem MRPiPS, dodatkowe świadczenia wychowawcze, które powinno zostać przeznaczone w szczególności na rozwój zainteresowań podopiecznych, będą mogły otrzymać także placówki opiekuńczo-wychowawcze. Dodatkowo przyznanie prawa do świadczenia w ramach programu, przy składaniu wniosków przez rodziców samotnie wychowujących dzieci, nie wymaga już ustalenia alimentów na dziecko od drugiego rodzica. Znacznie uproszczone zostały także procedury prowadzące do uzyskania prawa do świadczenia. Z kolei z samorządów zniesiono obowiązek przekazywania bardzo szczegółowych sprawozdań z realizacji ustawy.

Zgodnie z raportem z realizacji programu (stan na dzień 30 czerwca 2018) wsparciem finansowym objęto w sumie ponad 3,74 mln dzieci.

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, łączna kwota środków przeznaczonych na realizację programu wyniosła do końca czerwca 2019 roku 75,5 mld zł. Od stycznia do czerwca 2019 roku wydatkowano 11,4 mld zł. W całym 2018 roku – 22,8 mld zł, w 2017 roku – 23,8 mld zł, a od kwietnia do grudnia 2016 roku – 17,5 mld zł.

Według badań przeprowadzonych przez CBOS, większość respondentów popiera program „Rodzina 500 plus”. Sam rząd Beaty Szydło został wyróżniony Nagrodą Europejskiej Konfederacji Dużych Rodzin (ELFAC) za „wybitne osiągnięcia w sferze prowadzenia polityki prorodzinnej, w szczególności programu „Rodzina 500+”.

Program „Rodzina 500 plus” krytykowany jest jednak za niewielką skuteczność w poprawie sytuacji demograficznej w Polsce. Zgodnie z raportem Forum Obywatelskiego Rozwoju, w 2017 roku odnotowano niewielki wzrost liczby urodzeń, a w 2018 roku nastąpił ich spadek. FOR podkreśla również, że następujące po wprowadzeniu programu zjawisko zmniejszenia ubóstwa miało mniejsza skalę niż zakładano, z samym programem wiążą się wysokie koszty realizacji, które ograniczają wydatki państwa na inne cele.