Jerzy Buzek

Politechnika Śląska w Gliwicach, Instytut Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach

Biogram:

Urodził się 3 lipca 1940 roku w Śmiłowicach na Śląsku Cieszyńskim. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Mechaniczno – Energetycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Tam w 1963 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanika-energetyka. Po ukończeniu studiów rozpocząłem pracę w Instytucie Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach, gdzie w 1969 roku zdobyłem stopień doktora nauk technicznych. W 1971 roku wyjechał na staż naukowy w Uniwersytecie w Cambridge. Równocześnie z pracą w Instytucie prowadził zajęcia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, a później na Politechnice Opolskiej. Na początku lat osiemdziesiątych rozpoczął prace z dziedziny ochrony środowiska, w szczególności ochrony powietrza. W 1992 roku kierował ogólnopolskim zespołem specjalistów przy opracowywaniu ekspertyzy PAN w tej dziedzinie oraz współorganizował Konsorcjum Ochrony Powietrza. Był członkiem i Sekretarzem Naukowym Komitetu Naukowego Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN oraz Rady Redakcyjnej głównego polskiego czasopisma naukowego z tej dziedziny – „Inżynieria Chemiczna i Procesowa”. W międzyczasie zdobyłem stopień naukowy doktora habilitowanego, a następnie tytuł profesora nauk technicznych.

We wrześniu 1980 roku rozpoczął działalność w „Solidarności”, został przewodniczącym Komisji Zakładowej Związku. Latem 1981 roku został delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów „Solidarności”. Przewodniczył obradom jego drugiej tury, później przewodził jeszcze IV, V i VI Krajowemu Zjazdowi Delegatów NSZZ „Solidarność”.

17 października 1997 r. został desygnowany na szefa Rady Ministrów. W styczniu 1999 roku został przewodniczącym partii politycznej Ruch Społeczny AWS.

Od 2004 jest posłem do Parlamentu Europejskiego. W tym samym roku został Wiceprzewodniczącym Europejskiego Forum Energetycznego oraz reprezentował Parlament Europejski podczas wyborów na Ukrainie. W latach 2004-2009 byłem członkiem Komisji Przemysłu, Badań i Energii oraz Komisji Środowiska, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. Należałem również do następujących delegacji Parlamentu Europejskiego: Komisja Współpracy Parlamentarnej UE- Ukraina, jak również Delegacja stosunków z krajami Azji Południowo-Wschodniej i ASEAN. 14 lipca 2009, został wybrany na Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego.

Od 2014 r. przewodniczy Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz tzw. Konferencji Przewodniczących Komisji. Jest też członkiem Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony oraz Delegacji do Spraw Stosunków ze Zgromadzeniem Parlamentarnym NATO oraz zastępcą w Komisji Spraw Zagranicznych, Delegacji do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Mołdawia jak i Delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest. Od 2019 r. kieruje Europejskim Forum Energii, zasiada w Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii i Delegacji do spraw stosunków ze Zgromadzeniem Parlamentarnym NATO. Został zastępcą w Podkomitecie Bezpieczeństwa i Obrony, Delegacji do parlamentarnej komisji stowarzyszenia UE-Ukraina oraz Delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest.