Minister klimatu i środowiska Paulina Hennig-Kloska, we wpisie opublikowanym w serwisie X, postulowała, aby zmniejszyć zależność państw Unii Europejskiej od importu ropy i gazu. Jako dowód na to, że to znaczący problem, minister przytoczyła dane, według których ponad 2/3 tych surowców wykorzystywanych w Unii Europejskiej pochodzi spoza obszaru wspólnotowego.

Ile ropy importuje Unia Europejska?

Według najbardziej aktualnych danych Eurostatu kraje Unii Europejskie w 2023 roku importowały średnio 94,52 proc. wykorzystywanej ropy naftowej i produktów ropopochodnych. We wcześniejszych latach ta zależność też przekraczała 90 proc. W 2022 roku UE importowała 97,77 proc. swojego zapotrzebowania na ropę naftową i produkty ropopochodne, a w 2021 roku było to 91,69 proc.

Skąd UE sprowadza ropę?

Rok wcześniej sytuacja wyglądała podobnie. Kraje UE najczęściej importowały ropę ze Stanów Zjednoczonych (15,5 proc.),  z Norwegii (13,4 proc.), z Kazachstanu (9,4 proc.), z Libii (7,7 proc.), z Arabii Saudyjskiej (7,5 proc.) i z Nigerii (6,7 proc.). Na siódmym miejscu, zamiast Gujany, znalazł się Irak (6,5 proc.).

Warto zwrócić uwagę, że w samym styczniu 2022 roku (czyli jeszcze przed pełnoskalową inwazją Rosji na Ukrainę) państwa UE importowały z Rosji 11,44 mln ton metrycznych tych surowców. W sierpniu 2024 roku było to już znacznie mniej: 0,71 mln ton metrycznych. 

Po tym, jak 5 grudnia 2022 roku Unia Europejska nałożyła embargo na import rosyjskiej ropy naftowej drogą morską, a od 5 lutego 2023 roku zaczęło obowiązywać embargo na produkty ropopochodne, Rosja nie jest wśród siedmiu największych eksporterów tego produktu do UE.

Ile gazu importują kraje Unii Europejskiej?

Według najbardziej aktualnych danych Eurostatu, w 2023 roku kraje UE importowały 89,97 proc. wykorzystywanego gazu ziemnego i gazu LNG. Na podstawie danych Eurostatu za 2024 rok niemal połowę gazu ziemnego (45,6 proc.) państwa UE eksportowały z Norwegii. Sprowadzano gaz również z Algierii (19,3 proc.), z Rosji (16,6 proc.), z Wielkiej Brytanii (8 proc.) i z Azerbejdżanu (7,2 proc.). Są to państwa spoza UE.

Rok wcześniej, w 2023 roku, lista wyglądała tak samo. Wśród największych eksporterów gazu ziemnego do UE znalazły się: Norwegia (44,1 proc.), Algieria (16,6 proc.), Rosja (16,3 proc.), Wielka Brytania (13,2 proc.) i Azerbejdżan (7,2 proc.).

Jeśli chodzi o import gazu LNG do Unii Europejskiej, w 2024 roku liderami były następujące kraje: Stany Zjednoczone (45,3 proc.), Rosja (17,5 proc.), Algieria (10,7 proc.), Katar (10,4 proc.), Norwegia (4,7 proc.) i Nigeria (4,4 poc.). Ponownie są to same państwa spoza UE. Analogicznie wyglądało to w 2023 roku.

70 proc. ropy i gazu importowano spoza OECD

W raporcie „Dekada bezpieczeństwa ekonomicznego. Od offshoringu do częściowego friendshoringu”, przygotowanym przez Polski Instytut Ekonomiczny i opublikowanym we wrześniu 2022 roku, pojawiła się informacja, że „76 proc. ropy i 68 proc. gazu UE importuje z państw spoza OECD” (s. 4). To odsetek zbliżony do odsetka przytoczonego przez Paulina Hennig-Kloskę.

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) to grupa 36 państw, do których – poza Polską i państwami UE – należą m.in. Australia, Chile, Izrael, Japonia, Kanada, Republika Korei, Meksyk, Norwegia, Nowa Zelandia, Stany Zjednoczone, Szwajcaria i Wielka Brytania. Autorzy raportu określili (s. 12) państwa OECD jako przyjazne wobec UE. Tym samym zwracali uwagę na niebezpieczeństwo związane z importem surowców energetycznych od państw spoza OECD.

Przekaż nam 1,5% podatku!

Masz prawo do prawdy. Pomóż nam ją chronić!

Wesprzyj nas