Analiza w pigułce

Według teorii spiskowej o chemtrails białe smugi widoczne na niebie po przelocie samolotu zawierają toksyczne chemikalia. Teoria narodziła się pod koniec lat 90. XX wieku i do dziś, mimo starań środowiska naukowego, w internecie pojawiają się kolejne jej odsłony. Na łamach Demagoga nieraz sprawdzaliśmy fałszywe informacje na temat rzekomego rozpylania toksycznych substancji z powietrza.

Tym razem w mediach społecznościowych szerokim echem rozeszła się informacja o przegłosowaniu przez Senat Florydy ustawy SB 56 dotyczącej geoinżynierii i modyfikacji pogody. Temat opisał m.in. portal Prawy.pl. Według materiału, który od kwietnia krąży na Facebooku (1,2,3), „Senat [Florydy – przyp. Demagog] zakazał rozpylania tak zwanych »chemtrails«”.

Źródło: Facebook.com, 29.04.2025 r.

Czym są wspomniane w artykule chemtrails?

Według zwolenników teorii spiskowej na temat chemtrails białe smugi na niebie, które czasem pozostają po przelocie samolotów, to substancje toksyczne, groźne dla zdrowia. Takie podejście ma jednak niewiele wspólnego z naukowym wyjaśnieniem.

W skład spalin z silników lotniczych, które w odpowiednich warunkach tworzą smugi kondensacyjne, wchodzą głównie dwutlenek węgla i para wodna, tworzące 99 proc. masy spalin. Pozostałe składniki to: tlenek węgla i azotu, dwutlenek siarki, a także niespalone węglowodory oraz sadza. Dla porównania – podobny skład mają spaliny z silników diesla.

Smugi kondensacyjne mają wpływ na otoczenie, ale nie są toksyczne. W zależności od pory dnia mogą one podnosić lub obniżać temperaturę powierzchni Ziemi.

Czego dotyczy ustawa SB 56? 

Autorzy artykułu twierdzą, że ustawa przegłosowana na Florydzie ma m.in. karać za rozpylanie chemtrails. Skoro wiadomo, że chemtrails to tak naprawdę smugi kondensacyjne, to czy rzeczywiście ustawa SB 56 ich zakazuje?

W treści omawianej ustawy czytamy, że zabronione jest „wstrzykiwanie, uwalnianie lub rozpraszanie w jakikolwiek sposób substancji chemicznej, związku chemicznego, substancji lub urządzenia do atmosfery w granicach tego stanu w wyraźnym celu wpływania na temperaturę, pogodę, klimat lub intensywność światła słonecznego” (s. 2–3).

Więcej o tym, dlaczego taki dokument trafił pod głosowanie florydzkiego Senatu, możemy dowiedzieć się m.in. dzięki wpisom w mediach społecznościowych – na kontach Ileany Garcii, autorki ustawy.

30 marca 2025 roku, czyli kilka dni przed tym, jak ustawę przedstawiono Senatowi, Garcia napisała na portalu X: „Modyfikacja promieniowania słonecznego, geoinżynieria i różne techniki wychwytywania dwutlenku węgla pozostają na etapie eksperymentalnym, ale są wdrażane w atmosferze, którą wszyscy dzielimy. Budzą one obawy nawet wśród naukowców zajmujących się zmianami klimatu”.

Czym jest geoinżynieria i czy należy się jej obawiać?

Geoinżynieria polega na zamierzonej ingerencji w pogodę i klimat, np. w celu ograniczenia ilości energii słonecznej docierającej do Ziemi. Do potencjalnych geoinżynieryjnych metod zalicza się m.in. umieszczenie między naszą planetą a Słońcem „kosmicznym żaluzji”, nawożenie oceanów czy rozpylanie aerozolu w górnych warstwach atmosfery.

Mimo że technologie te postrzegane są jako możliwe sposoby walki ze skutkami zmiany klimatu, naukowcy podchodzą do nich ostrożnie. Zwracają uwagę, że geoinżynieria nie rozwiązuje wszystkich problemów związanych ze zmianą klimatu, a jej zastosowanie może prowadzić do nieprzewidzianych negatywnych skutków.

Przykład Florydy dowodzi, że mimo licznych analiz factcheckingowych (1, 2, 3, 4, 5) dowodzących, że modyfikacje pogody na dużą skalę nie są prowadzone, nawet politycy są w stanie uwierzyć w teorie spiskowe.

Przekaż nam 1,5% podatku!

Masz prawo do prawdy. Pomóż nam ją chronić!

Wesprzyj nas