Węgry nie są w stanie zablokować unijnych sankcji? Sprawdzamy

Krytyka Niemiec, próba obrony Węgier?

Obóz władzy krytycznie wypowiada się na temat postawy Niemiec wobec wojny w Ukrainie. Niemcy mają być bowiem wśród państw (obok Austrii i Węgier), które sprzeciwiają się wprowadzeniu embarga na rosyjską ropę.

W trakcie wizyty w programie Woronicza 17 Jakub Kumoch porównał siłę i sprawczość Berlina i Budapesztu w ramach struktur unijnych. Zdaniem sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta za blokadę sankcji należy obarczyć winą Niemcy, a same Węgry nie są w stanie sprawić, że sankcje nie zostaną implementowane. 

Jak przyjmowane są sankcje?

Sankcje w Unii Europejskiej są wprowadzane decyzją Rady w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB). Z wnioskiem o implementację sankcji występuje Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa.

Zanim sankcje zostaną przedstawione, opracowaniem sankcji zajmują się odpowiednie organy przygotowawcze Rady:

• grupa robocza odpowiedzialna za region geograficzny, w którym leży państwo obejmowane sankcjami,
• grupa robocza radców ds. stosunków zewnętrznych (RELEX),
• Komitet Stałych Przedstawicieli (Coreper II),
• w razie potrzeby Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa.

Jak sankcje są wdrażane w życie?

Jeżeli decyzja przewiduje, że sankcje obejmą zamrożenie aktywów lub inne sankcje gospodarcze i finansowe, to do ich wdrożenia potrzebne jest jeszcze rozporządzenie Rady. Jest ono proponowane wspólnie przez Wysokiego Przedstawiciela oraz Komisję Europejską. Propozycja ta jest analizowana przez grupę RELEX, następnie przekazywana Coreperowi i Radzie do przyjęcia.

Rozporządzenie wskazuje dokładny zakres środków i szczegóły ich wykonania. Jako akt prawny o zasięgu ogólnym, wiąże ono każdą osobę i każdy podmiot w UE (podmiot gospodarczy, organ władzy publicznej itd.).

Decyzja Rady wchodzi w życie z dniem publikacji w Dzienniku Urzędowym UE. Decyzja i rozporządzenie są przyjmowane razem, tak aby ich skutki następowały jednocześnie, co jest szczególnie ważne w przypadku zamrożenia aktywów. Sankcje określone w decyzji są wykonywane przez państwa członkowskie. Komisja natomiast ma za zadanie sprawdzać, czy wdrożyły one przepisy terminowo i we właściwy sposób.

Jak wybierany jest przewodniczący Rady Europejskiej?

Procedura wyboru szefa Rady Europejskiej różni się od procedury wdrażania sankcji większością potrzebną do podjęcia decyzji. Zgodnie z Traktatem o Unii Europejskiej (art. 15. ust 5.) Rada Europejska wybiera swojego przewodniczącego większością kwalifikowaną. Do wyboru przewodniczącego muszą zostać spełnione dwa warunki:

• 55 proc. państw członkowskich głosuje „za” – w praktyce 15 z 27 państw,
• wniosek popierają państwa członkowskie reprezentujące co najmniej 65 proc. ogółu ludności UE.

Warunki te zostały spełnione w przypadku ponownego wyboru Donalda Tuska na przewodniczącego Rady Europejskiej. Wówczas kandydaturę poparło 27 państw, a przeciw głosowała wyłącznie Polska.